ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
τειχοσείστης: -ου, ὁ, ὁ σείων, διασείων τείχη, Εὐστ. Πονημάτ. 291. 84, Μανασσ. Χρον. 4819· θηλ. -σειστρία, αὐτόθι.
ό, θηλ. τειχοσείστρια, Μ
αυτός που σείει, που κλονίζει το τείχος («τους τειχοσείστας λίθους», Ευστ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τεῖχος + σειστής (< σείω)].
