φαρμακεργάτης
From LSJ
κατὰ τὸν δεύτερον, φασί, πλοῦν τὰ ἐλάχιστα ληπτέον τῶν κακῶν → we must as second best, as people say, take the least of the evils
English (LSJ)
[γᾰ], ου, ὁ, apothecary, Tz. H.8.918.
Greek (Liddell-Scott)
φαρμᾰκεργάτης: -ου, ὁ, = φαρμακουργός, «φαρμακεργάτην κάλει... τὸν φάρμακα σκευάζοντα» Τζέτζ. Ἱστ. 8, 918.
Greek Monolingual
ο, ΝΜ, και θηλ. φαρμακεργάτρια Ν
νεοελλ.
1. υπάλληλος φαρμακείου υπό την εποπτεία του φαρμακοποιού
2. εργάτης φαρμακοβιομηχανίας
μσν.
παρασκευαστής φαρμάκων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φάρμακον + ἐργάτης.