φρουρώ

From LSJ

Γέλως ἄκαιρος κλαυθμάτων παραίτιος → Grave est malum homini risus haud in tempus → Zur falschen Zeit gelacht, hat Tränen schon gebracht

Menander, Monostichoi, 88

Greek Monolingual

φρουρῶ, -έω, ΝΜΑ φρουρός
1. (αμτβ.) είμαι φρουρός («ἐν Ἐλεφαντίνῃ Πέρσαι φρουρέουσι», Ηρόδ.)
2. (μτβ.) φυλάσσω, υπερασπίζω, προστατεύω κάποιον ή κάτι (α. «ισχυρές δυνάμεις αστυνομικών φρουρούν τις ξένες πρεσβείες» β. «τὴν... Ποτίδαιαν... ἐφρούρουν», Θουκ.)
νεοελλ.
(αμτβ.) στρ. είμαι σκοπός, φυλάγω βάρδια
αρχ.
1. διαφυλάσσω, διατηρώ
2. προσέχω να μην πάθω τίποτε ή να μην κάνω κάτι, φυλάγομαι («ἐφρούρει μηδὲν ἐξαρτεῖν», Ευρ.)
3. φρ. α) «στόμα εὔφημον φρουρῶ» — σιωπώ (Ευρ.)
β) «πέτραν φρουρῶ»
(για τον Προμηθέα) είμαι φρουρός του βράχου (Αισχύλ.).