ὀνειράτιον
From LSJ
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
English (LSJ)
τό, Dim. of ὄνειρος, Sch. A. R.2.197.
German (Pape)
[Seite 345] τό, dim. zum Vorigen, Träumchen, Schol. Ap. Rh. 2, 197.
Greek (Liddell-Scott)
ὀνειράτιον: τό, ὑποκορ. τοῦ ὄνειρος, Σχόλ. εἰς Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 197.
Greek Monolingual
ὀνειράτιον, τὸ (Α)
υποκορ. του όνειρο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀνειρατ- του ὄνειραρ, -ατος(βλ. λ. όναρ)].
