View source for κόνις

{{LSJ1
|Full diacritics=κόνις
|Medium diacritics=κόνις
|Low diacritics=κόνις
|Capitals=ΚΟΝΙΣ
|Transliteration A=kónis
|Transliteration B=konis
|Transliteration C=konis
|Beta Code=ko/nis
|Definition=κόνιος, Att. κόνεως or κόνεος E.Cyc.641, ἡ: dat. κόνι contr. fr. κόνιι, Il. 24.18, Od.11.191, Att. [[κόνει]]:—<br><span class="bld">A</span> [[dust]], κόνιος [[δεδραγμένος]] Il.13.393; as an [[emblem]] of a [[countless]] [[multitude]], εἴ μοι τόσα δοίη ὅσα [[ψάμαθός]] τε κόνις τε = even if he gave [[gift]]s as many as [[sand]] and [[dust]] 9.385; κ. δέ σφ' ἀμφιδεδήει Hes.Sc.62; κόνιν, ἄναυδον ἄγγελον στρατοῦ A.Supp.180; αἷμα κ. πίνει, ἀνασπᾷ, Id.Th.736 (lyr.), Eu.647; κ. διψία S.Ant.247,429; of the grave, κ. κατακρύπτει χάριν Pi.O.8.79, cf. S.OC406, El.435, etc.; κόνει [[φύρειν]] [[κάρα]], in [[sign]] of [[mourning]], E.Hec.496; ἡ [[ἐπίχρυσος]] [[κόνις]] = [[gold]] [[dust]], Poll.7.97.<br><span class="bld">2</span> [[ashes]], [[ἐν κόνι ἄγχι πυρός]] = [[in the ashes by the fire]] Od.l.c.; κόνιν αἰθαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆς Il.18.23, cf. Theoc.24.93.<br><span class="bld">II</span> the dust of the [[κονίστρα]], Arist. IA709a14, Luc.Anach.29, Ath.12.518d: metaph., of [[toil]], [[πάντα]] [[ἡμῖν]] μία [[κόνις]] dub. in Luc.DMort.1.3: in Plu.2.697a κόνιν ([[lye]]) is prob. an error for κονίαν.<br><span class="bld">III</span> = [[κονία]] III, Jul.Ep.80. [κόνῐν Il.18.23; κόνῐ (shortd. fr. κόνῑ before a vowel) 24.18, Od.l.c.; κονῑς, κονῑν, A.Pr. 1084 (anap.), Supp.180, 783 (lyr.): ῐ in gen., v. supr.] (Cf. Lat. [[cinis]].) 
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1481.png Seite 1481]] ιδος, ἡ, gew. im plur. κόνιδες, richtiger nach Arcad. 32, 7 κονίδες zu schreiben, Eier der Läufe, Flöhe, Wanzen, Nisse, Arist. H. A. 5, 31. ιος u. εως, ἡ, [[Staub]]; κεῖτο (der Gefallene) [[κόνιος]] δεδραγμένος Il. 13, 392; οὐδ' εἴ μοι τόσα δοίη, ὅσα ψάμαθός τε [[κόνις]] τε, d. i. unzählbar Vieles, 9, 385; [[κόνις]] δέ σφ' ἀμφιδεδήει κοπτομένη πλεκτοῖσιν ὑφ' ἅρμασι Hes. Sc. 62; Pind. Ol. 8, 80; χθονία Aesch. Spt. 718; διψία, [[κάσις]] πηλοῦ Ag. 481; ὁρῶ κόνιν (also wie [[κονιορτός]], Staubwolke) ἄναυδον ἄγγελον στρατοῦ Suppl. 177; βαθυσκαφεῖ κόνει κρύψον Soph. El. 427, u. so öfter vom Begraben, Bedecken mit Erde; κόνει φύρουσα [[κάρα]] Eur. Hec. 496, das Haupt mit Staub bestreuen war Zeichen der Trauer; μεστὰς αὐχμοῦ τε καὶ κόνεως Plat. Rep. X, 614 d; häufiger in späterer Prosa, wie Luc. D. Hort. 1, 3 (vgl. [[κονία]], das in Prosa üblichere Wort). – Asche scheint es zu bedeuten, εὕδει, ὅθι δμῶες ἐνὶ οἴκῳ ἐν κόνι, [[ἄγχι]] [[πυρός]], Od. 11, 189, wie κόνιν αἰθαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆς Il. 18, 23; Theocr. 24, 91; Luc. de luct. 19. – [Bei den Tragg. ist ι lang in κόνιν, Aesch. Suppl. 180 Prom. 1086, u. in [[κόνις]], Suppl. 764.]
}}
{{ls
|lstext='''κόνις''': -ιος, Ἀττ. εως ἢ εος Εὐρ. Κύκλ. 641· ἡ δοτ. κόνι ἀντὶ κόνιι Ἰλ. Ω. 18, Ὀδ. Λ. 191· πρβλ. Λατ. cinis)· ― ὡς τὸ [[κονία]]. «σκόνη», [[κόνιος]] δεδραγμένος Ἰλ. Ν. 393, κτλ.· ὡς [[ἔμβλημα]] ἀναριθμήτου πλήθους, εἴ μοι τόσα δοίη, ὅσα ψάμαθός τε [[κόνις]] τε Ι. 385· [[κόνις]] δέ σφ’ ἀμφιδεδήει Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρακλ. 62· κόνιν, ἄναυδον ἄγγελον στρατοῦ (πρβλ. [[κάσις]]) Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 180· [[αἷμα]] κ. πίνει ἢ ἀνασπᾷ ὁ αὐτ. ἐν Θήβ. 736, Εὐμ. 647· κ. διψία, διψὰς Σοφ. Ἀντ. 247, 429· ― ἐπὶ τοῦ τάφου, [[κόνις]] κατακρύπτει τινὰ Πινδ. Ο. 8. 104, πρβλ. Σοφ. Ο. Κ. 406, Ἠλ. 435, κτλ. (ἴδε ἐν λέξ. [[καταμάω]])· ― κόνει φύρειν [[κάρα]], ὡς [[σημεῖον]] πένθους, Εὐρ. Ἑκ. 496· ― ἡ [[ἐπίχρυσος]] κ., χρυσῆ [[κόνις]], Πολυδ. Ζ΄, 97. 2) [[τέφρα]], «στάχτη», ἐν κόνι ἄγχι πυρὸς Ὀδ. Λ. 191· κόνιν αἰθαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆς Ἰλ. Σ. 23, πρβλ. Θεόκρ. 24. 91. ΙΙ. = [[κονία]] ΙΙ, Λουκ. Ἀνάχ. 29· μεταφ. ἐπὶ κόπου ἢ μόχθου, πάντα ἡμῖν μία [[κόνις]] Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 1. 3· πρβλ. [[ἀκονιτί]]· ― παρὰ Πλουτ. 2. 697Α, κόνιν (στακτὴν κονίαν, «ἀλουσίαν») [[εἶναι]] πιθανῶς [[σφάλμα]] ἀντὶ κονίαν. κόνῐν Ἰλ. Ξ. 23· κόνῐ Ω. 18, Ὀδ. Λ. 121· κόνῑς, κόνῑν Αἰσχύλ. Πρ. 1085, Σουΐδ. 180, 783· ― ῐ ἐν τῇ γεν., ἴδε ἀνωτ.
}}
{{bailly
|btext=εως (ἡ) :<br /><b>1</b> poussière;<br /><b>2</b> cendre ; <i>particul.</i> cendres des morts ; cendre pour lessiver.<br />'''Étymologie:''' cf. <i>lat.</i> cinis.
}}
{{Autenrieth
|auten=ιος, dat. κόνῖ=[[κονίη]].
}}
{{Slater
|sltr=[[κόνις]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[dust]] κατακρύπτει δ' οὐ [[κόνις]] συγγόνων κεδνὰν [[χάριν]] sc. of the [[grave]] (O. 8.79)
}}
{{grml
|mltxt=η (ΑM [[κόνις]], -ιος, Α αττ. τ. -εως και -εος)<br />[[σκόνη]] («[[κόνις]] δὲ σφ' ἀμφιδεδήει κοπτομένη πλεκτοῖσιν ὑφ' ἅρμασι και ποσὶν ἵππων», <b>Ησίοδ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />(τεχνολ. -μεταλργ.) [[στερεά]] [[ουσία]] που έχει λειοτριβηθεί ή αλεστεί και βρίσκεται σε λεπτότατο διαμερισμό<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[τάφος]] («κατακρύπτει δ' ού [[κόνις]] συγγόνων κεδνὰν [[χάριν]]», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>2.</b> αναρίθμητο [[πλήθος]] («οὐδ' εἴ μοι τόσα δοίη, ὅσα ψάμεθός τε [[κόνις]] τε», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>3.</b> [[τέφρα]], [[στάχτη]]<br /><b>4.</b> άχρηστο κονιορτώδες [[υπόλειμμα]], μηδαμινή ύλη («[[οὔτε]] ἡ ξανθὴ [[κόμη]], [[οὔτε]]... [[ἐρύθημα]] ἐπὶ τοῦ προσώπου ἔτι ἔστιν... ἀλλὰ [[πάντα]] μία ἡμῖν [[κόνις]], φασί, [[κρανία]] [[γυμνά]] τοῦ κάλλους», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>5.</b> λεπτή [[σκόνη]] με την οποία επιπάσσονταν οι παλαιστές, [[αφού]] είχαν αλειφτεί με [[λάδι]] («τήν [[μέντοι]] κόνιν ἐπὶ τὸ [[ἐναντίον]] χρησίμην οἰόμεθα [[εἶναι]], ὡς μὴ διολισθαίνοιεν συμπλεκόμενοι», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>6.</b> [[ασβέστης]]<br /><b>7.</b> <b>φρ.</b> α) «[[κόνις]] αιθαλόεσσα» — [[σκόνη]] ανάμικτη με [[αιθάλη]], με [[καπνιά]], την οποία έριχναν στο [[κεφάλι]] ως [[έκφραση]] βαρύτατου πένθους<br />β) «[[ἐπίχρυσος]] [[κόνις]]» — [[χρυσόσκονη]], [[σκόνη]] από χρυσό ή από [[άλλο]] χρυσόχρωμο [[μέταλλο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. ανάγεται πιθ. σε σιγμόληκτο θ. <i>κονισ</i>- ([[πρβλ]]. <i>κονίσ</i>-<i>αλος</i>), που φαίνεται να εμφανίζει την ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] <i>kon</i>- της ΙΕ ρίζας <i>ken</i>- «[[ξύνω]], γρατζουνίζω, [[τρίβω]]», συνδεόμενη με λατ. <i>cinis</i>, -<i>eris</i> «[[σκόνη]]» και πιθ. με τις λ. [[κναίω]], <i>κνῶ</i> «[[ξύνω]]».<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[κονία]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[κονέω]], [[κονίζω]], [[κόνιος]], [[κονίω]], [[κονιώδης]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> (Α' συνθετικό) [[κονιορτός]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[κονιβατία]], [[κονίπους]]<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />[[κονίσαλος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[κονιοποιώ]], [[κονιοσκόπιο]]. (Β' συνθετικό) <b>αρχ.</b> [[χρυσόκονις]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''κόνις:''' -ιος, Αττ. -εως ή -ευς, <i>ἡ</i>, Επικ. δοτ. <i>κόνι</i> αντί <i>κόνιι</i>· Λατ. [[cinis]],<br /><b class="num">I. 1.</b> [[σκόνη]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· λέγεται για το τάφο, σε Πίνδ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> στάχτες, σε Όμηρ.<br /><b class="num">II.</b> [[κονία]] II, σε Λουκ.· μεταφ., λέγεται για κόπο, μόχθο, στον ίδ. (<i>ῐ</i> στον Όμηρ., <i>ῑ</i> σε Αττ.).
}}
{{elru
|elrutext='''κόνις:''' εως ἡ (эп.-ион. gen. [[κόνιος]] - у Eur. κόνεος; эп. dat. κόνϊ = κόνιι, с ῐ перед гласной; acc. κόνιν)<br /><b class="num">1)</b> [[пыль]], [[песок]], [[прах]] (μεστὸς αὐχμοῦ τε καὶ κόνεως Plat.): ὅσα ψάμαθός τε κ. τε Hom. сколько песку и праха, т. е. несметное множество; ὁρῶ κόνιν, ἄναυδον ἄγγελον στρατοῦ Aesch. я вижу тучу пыли, безмолвную вестницу (приближающегося) войска; πάντα [[ἡμῖν]] [[μία]] κ. погов. Luc. все (это) для нас один и тот же песок, т. е. одно и то же;<br /><b class="num">2)</b> [[пепел]], [[зола]] (ἐν κόνι [[ἄγχι]] [[πυρός]] Hom.);<br /><b class="num">3)</b> [[щелок]] (ἡ [[τέφρα]] παρέχει κόνιν Plut. - [[varia lectio|v.l.]] κονίαν).
}}
{{elnl
|elnltext=κόνις -εως, ἡ, nom. ook- ῑς, Ion. gen. - ιος, ook -εος, stof, as:. ἐν κόνι ἄγχι πυρός in de as vlak bij het vuur Od. 11.191; πάντα μία ἡμῖν κόνις alles is voor ons (overledenen) louter en alleen stof Luc. 77.1.3.
}}
{{etym
|etymtx=<b class="b3">-ιος</b>, <b class="b3">-εως</b> (<b class="b3">-εος</b>)<br />Grammatical information: f.<br />Meaning: [[dust]], [[ashes]] (Il.).<br />Other forms: dat. <b class="b3">-ι</b>, <b class="b3">-ει</b><br />Compounds: As 1. member in <b class="b3">κονι-ορ-τός</b> m. [[cloud of dust]] (IA.), from <b class="b3">ὄρ-νυμι</b> with <b class="b3">το-</b> (diff. Pisani Ist. Lomb. 77, 558), NGr. [[κορνιαχτός]] (Hatzidakis Glotta 3, 70ff.); in the compp. <b class="b3">κονί-σαλος</b> m. (<b class="b3">κονίσ-σαλος</b>, cf. below) [[cloud of dust]] (Il.), <b class="b2">the dust with oil- and sweat of a wrestler</b> (Gal.), also name of a priapus-like demon (com., inscr.) and a lascivious dance (H.; cf. v. Wilamowitz Glaube 1, 161 a. 279); in the last meaning by Fick a. o. (s. Scheller Oxytonierung 50 n. 2) considered as an independent word; <b class="b3">κονί-ποδες</b> m. pl. [[kind of shoes]] (Ar. Ek. 848, Poll.), name of the slaves in Epid. (Plu.; French parallels in Niedermann KZ 45, 182).<br />Derivatives: Denomin. verb [[κονίω]], <b class="b3">-ίομαι</b>, fut. [[κονίσω]], hell. [[κονιοῦμαι]], aor. [[κονῖσαι]] ([[κονίσσαι]]), perf. midd. <b class="b3">κεκόνι(σ)μαι</b>, also with <b class="b3">ἐν-</b>, <b class="b3">δια-</b> a. o., [[cover with dust]], [[oneself with sand]] (Il.; on the formation below); [[κόνιμα]] (Delphi IIIa), <b class="b3">-ισμα</b> (Cythera) [[dust of the wrestlers place]], [[κόνισις]] <b class="b2">make dust, training at the wrestlers place</b> (Arist.), [[ἐνκονιστάς]] m. [[gymnasta]] (Thebes; Fraenkel Nom. ag. 1, 174f.), [[κονίστρα]] (Arist.), [[κονιστήριον]] (Pergam. IIa ) [[wrestlers place]], [[κονιστικός]] [[welter in the dust]] (Arist.). Enlarged form <b class="b3">κονίζεσθαι κυλίεσθαι</b>, [[φθείρεσθαι]], [[κονιορτοῦσθαι]] H. (here also [[κονιοῦμαι]]?). Further derivv.: [[κόνιος]] [[dusty]] (Pi.), [[creating dust]] (Paus., surn. of Zeus), [[κονιώδης]] [[like ashes]] (Hp.). - [[κονία]], ep. Ion. <b class="b3">-ίη</b>, metr. lengthened <b class="b3">-ίη</b> (<b class="b3">κόννα σποδός</b> H. Aeol.?) [[dust]], [[ashes]], [[sand]] (Hom., Hes. Sc., A., E.), [[alkaline fluid]] (Ar., Pl., Thphr., medic.), [[chalk]], [[whitewash]], [[gypsum]] (LXX, hell.). [[κονιάω]] [[smear with chalk ]] (D., Arist.) with [[κονίαμα]] <b class="b2">id.</b> (Hp., D., hell.), [[κονίασις]] [[whitewash]] (hell. inscr.), [[κονιατήρ]] [[whitewasher]] (Epid. IVa), [[κονιατής]] <b class="b2">id.</b> (inscr., pap.; Redard Les noms grecs en <b class="b3">-της</b> 36); [[κονιατός]] [[whitewashed]] (X., Thphr., pap.; Ammann <b class="b3">Μνήμης χάριν</b> 1, 17), [[κονιατικά]] ([[ἔργα]]) [[stucco-works]] (pap., inscr.). Also [[κονιάζομαι]] [[be covered with ashes]] (Gp.).<br />Origin: IE [Indo-European] [559] <b class="b2">*konis</b> [[ashes]]<br />Etymology: [[κόνις]] differs from Lat. [[cinis]], <b class="b2">-eris</b> m. (f.) in the o-vocalism ([[e]] : [[o]]); the s-stem seen in [[ciner-is]] and [[cinis-culus]] can also be assumed for <b class="b3">κονίσ-σαλος</b>, <b class="b3">κεκόνισ-μαι</b>, [[κονίω]] < <b class="b3">*κονισ-ι̯ω</b>, <b class="b3">κονί-α</b> < <b class="b3">*κονισ-α</b> (details in Scheller Oxytonierung 49f.). The word was perhaps originally an neutr. <b class="b2">is-(i-</b>?)stem; s. Benveniste Origines 34, Specht Ursprung 298. The basis may hace been a lost verb meaning [[scratch]], [[plane]], [[scour]]; one also compares <b class="b3">-κναίω</b>.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[κόνις]], ιος<br /><b class="num">I.</b> Lat. [[cinis]], [[dust]], Il., etc.;—of the [[grave]], Pind., Soph.<br /><b class="num">2.</b> [[ashes]], Hom.<br /><b class="num">II.</b> = [[κονία]] II, Luc.: metaph. of [[toil]], Luc. [ῐ in Hom., ῑ [[attic]]
}}
{{FriskDe
|ftr='''κόνις''': -ιος, -εως (-εος), -ι, -ει<br />{kónis}<br />'''Grammar''': f.<br />'''Meaning''': [[Staub]], [[Asche]] (seit Il.).<br />'''Composita''' : Als Vorderglied in der Zusammenbildung [[κονιορτός]] m. [[Staubwolke]] (ion. att.), von [[ὄρνυμι]] mit το-Suffix (anders Pisani Ist. Lomb. 77, 558), ngr. κορνιαχτός (Hatzidakis Glotta 3, 70ff.); in den Kompp. κονί̄-σαλος m. (κονίσσαλος, vgl. unten) [[Staubwolke]] (Il.), ‘der öl- und schweißgemischte Staub des Ringers’ (Gal.), auch N. eines priap-ähnlichen Dämons (Kom., Inschr.) und eines lasziven Tanzes (H.; vgl. v. Wilamowitz Glaube 1, 161 u. 279); in der letztgenannten Bed. von Fick u. a. (s. Scheller Oxytonierung 50 A. 2) als besonderes Wort betrachtet; κονί̄-ποδες m. pl. Art Schuhe (Ar. ''Ek''. 848, Poll.), N. der Sklaven in Epid. (Plu.; franz. Parallelen bei Niedermann KZ 45, 182).<br />'''Derivative''': Denominatives Verb κονί̄ω, -ίομαι, Fut. κονί̄σω, hell. κονιοῦμαι, Aor. κονῖσαι (κονίσσαι), Perf. Med. κεκόνι(σ)μαι, auch mit ἐν-, δια- u. a., [[mit Staub bedecken]], [[sich mit Sand bestreuen]] (seit Il.; zur Bildung unten); davon [[κόνιμα]] (Delphi III<sup>a</sup>), -ισμα (Kythera) [[Staub des Ringerplatzes]], [[κόνισις]] [[das Bestäuben]], [[Übung am Ringerplatz]] (Arist.), ἐνκονιστάς m. [[gymnasta]] (Theben; Fraenkel Nom. ag. 1, 174f.), [[κονίστρα]] (Arist. usw.), [[κονιστήριον]] (Pergam. II<sup>a</sup> u. a.) [[Staubplatz]], [[Ringerplatz]], [[κονιστικός]] [[sich im Staub wälzend]] (Arist.). Erweiterte Form κονίζεσθαι· κυλίεσθαι, φθείρεσθαι, κονιορτοῦσθαι H. (hierher auch κονιοῦμαι?). Sonstige Ableitungen: [[κόνιος]] [[staubig]] (Pi.), [[stauberregend]] (Paus., Bein. des Zeus), [[κονιώδης]] [[aschenähnlich]] (Hp.). — [[κονία]], ep. ion. -ίη, metr. gedehnt -ί̄η ([[κόννα]]· [[σποδός]] H. äol.?) [[Staub]], [[Asche]], [[Sand]] (Hom., Hes. ''Sc''., A. u. E. in lyr.), [[Aschenlauge]] (Ar., Pl., Thphr., Mediz.), [[Kalk]], [[Tünche]], [[Gips]] (LXX, hell. u. sp. Inschr. u. Pap.). Davon [[κονιάω]] [[mit Kalk überstreichen]], [[tünchen]] (D., Arist. u. a.) mit [[κονίαμα]] [[Kalk]], [[Tünche]], [[Gips]] (Hp., D., hell.), [[κονίασις]] [[das Tünchen]] (hell. Inschr. usw.), [[κονιατήρ]] [[Tüncher]] (Epid. IV<sup>a</sup>), [[κονιατής]] ib. (Inschr. u. Pap.; Redard Les noms grecs en -της 36); [[κονιατός]] [[getüncht]] (X., Thphr., Pap.; Ammann Μνήμης [[χάριν]] 1, 17), κονιατικά (ἔργα) [[Stuckarbeiten]] (Pap., Inschr.). Nebenform κονιάζομαι [[mit Asche bestreut werden]] (Gp.).<br />'''Etymology''' : Von lat. ''cinis'', -''eris'' m. (f.) unterscheidet sich [[κόνις]] nur im Ablaut des Stammvokals (''e'' : ''o''); der aus ''ciner''-''is'' und ''cinis''-''culus'' zu erschließende ''s''-Stamm läßt sich auch für κονίσσαλος, κεκόνισμαι, κονί̄ω aus *κονισι̯ω, [[κονία]] aus *κονισα vermuten (Einzelheiten bei Scheller Oxytonierung 49f.). Das Wort war vielleicht ursprünglich ein neutr. ''is''-(''i''-?)Stamm; s. zuletzt Benveniste Origines 34, Specht Ursprung 298. Zugrunde liegt wahrscheinlich ein verlorengegangenes Verb der Bed. [[kratzen]], [[schaben]], [[reiben]], von dem mehrere Ableger erhalten sind; s. zu [[-[[κναίω]]; daselbst auch weitere Lit.<br />'''Page''' 1,911-912
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[dust]]
}}