View source for θανάσιμος

{{LSJ1
|Full diacritics=θᾰνάσῐμος
|Medium diacritics=θανάσιμος
|Low diacritics=θανάσιμος
|Capitals=ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ
|Transliteration A=thanásimos
|Transliteration B=thanasimos
|Transliteration C=thanasimos
|Beta Code=qana/simos
|Definition=[<b class="b3">νᾰ], ον,</b> (θάνατος) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[deadly]], [[fatal]], <span class="bibl">Hp.<span class="title">Aph.</span>2.1</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>610e</span>, etc.; τύχαι <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1276</span>; πέσημα <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>1033</span>; χείρωμα <span class="bibl">Id.<span class="title">OT</span>560</span>; πέπλος <span class="bibl">Id.<span class="title">Tr.</span>758</span>; φάρμακα <span class="bibl">E.<span class="title">Ion</span>616</span>, <span class="bibl">Ph.<span class="title">Bel.</span>103.31</span>, cf. <span class="bibl">Metrod.53</span>, etc.; <b class="b3">θηρία θ</b>., of [[poisonous]] reptiles, <span class="bibl">Plb.1.56.4</span>: [[θανάσιμα]], [[τά]], [[poisons]], Ev.Marc. 16.18, Dsc.4.108, Gal.14.154. Adv. <b class="b3">-μως, τύπτειν</b> to strike [[with deadly blow]], <span class="bibl">Antipho 4.3.4</span>: neuter plural as adverb, ἀσπίδες -μα δάκνουσαι <span class="bibl">D.S.1.87</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[belonging to death]], <b class="b3">θ. αἷμα</b> the [[life]]-blood, <span class="bibl">A. <span class="title">Ag.</span>1019</span> (lyr.); <b class="b3">μέλψασα θ. γόον</b> having sung her [[death]]-song, ib.<span class="bibl">1445</span>; θ. ἐκπνοαί <span class="bibl">E.<span class="title">Hipp.</span>1438</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> of persons, [[near death]], <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>819</span>; θ. ἤδη ὄντα <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>408b</span>; [[liable to the death-penalty]], Abh.Berl.Akad. 1925(5).21 (Cyrene). </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[dead]], <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>517</span>; θ. βεβηκότα <span class="bibl">Id.<span class="title">OT</span>959</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1186.png Seite 1186]] ον, tödtlich, todtbringend, τύχαι Aesch. Ag. 1249; θανάσιμον ἀνδρὸς [[αἷμα]], das Blut des sterbenden Mannes, 1019; [[θανάσιμος]] [[γόος]], Trauer um den Tod, oder Sterbelied, 1419; φάρμακα Eur. Ion 616; ὄλωλε θανασίμῳ πεσήματι Soph. Ai. 1012, durch den Sturz ins Schwert; [[πέπλον]], das vergiftete, Tr. 755; [[βλάβη]] Plat. Legg. XI, 933 d; [[νόσημα]] Rep. III, 406 b; [[ἀδικία]] X, 610 c; [[ἤδη]] [[θανάσιμος]], er ist dem Sterben, dem Tode nahe, ibd. III, 408 c; so Soph. ὦ [[γαῖα]] δέξαι θανάσιμόν μ' [[ὅπως]] ἔχω Phil. 808; Ἅιδου θανασίμους οἰκήτορας Ai. 513, wie Eur. Hec. 1033 θανάσιμον πρὸς Ἅιδαν; – θηρία, giftige, todtbringende, Pol. 1, 56, 4 u. Sp. – Adv. θανασίμως τύπτειν, tödtlich, Antiph. 4 γ 4, wie θανάσιμα δάκνειν D. Sic. 1, 87.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> qui donne la mort, mortel (accident, malheur);<br /><b>II.</b> qui concerne la mort :<br /><b>1</b> de mort ; [[θανάσιμος]] [[μόρος]] EUR, θανάσιμοι τύχαι ESCHL la mort ; [[γόος]] [[θανάσιμος]] ESCHL gémissement de mort ; de meurtre : θανάσιμον [[αἷμα]] ESCHL le sang du meurtre;<br /><b>2</b> qui est près de la mort, moribond, mourant;<br /><b>3</b> mort.<br />'''Étymologie:''' [[θάνατος]].
}}
{{elru
|elrutext='''θᾰνάσιμος:''' (νᾰ)<br /><b class="num">1</b> [[смертный]], [[сулящий смерть]] ([[μόρος]] Eur.; τύχαι Aesch.);<br /><b class="num">2</b> [[смертельный]], [[губительный]], [[убийственный]] (φάρμακα Eur., Plut.; [[νόσημα]] Plat., Arst.);<br /><b class="num">3</b> [[ядовитый]] (δήγματα Arst.; θηρία Polyb.; θανάσιμόν τι πίνειν NT): θανάσιμα δάκνειν Diod. причинить смертельный укус;<br /><b class="num">4</b> [[несущий или причинивший смерть]] ([[χείρωμα]] Soph.; [[πέσημα]] Soph.; [[βλάβη]] Plat.);<br /><b class="num">5</b> [[смертоносный]] ([[πέπλος]], sc. Νέσσου Soph.; [[βέλος]] Plut.);<br /><b class="num">6</b> [[вызванный]] (чьей-л.) смертью, проникнутый скорбью об умершем ([[γόος]] Aesch.);<br /><b class="num">7</b> [[близкий к смерти]], [[умирающий]]: [[ἤδη]] θ. Plat. он уже умирает;<br /><b class="num">8</b> [[умерший]], [[мертвый]]: θανάσιμον ἀνδρὸς [[αἷμα]] Aesch. кровь убитого; Ἃιδου θανάσιμοι οἰκήτορες Soph. усопшие жители Гадеса.
}}
{{ls
|lstext='''θᾰνάσῐμος''': νᾰ, ον, (θανεῖν, [[θάνατος]]) [[θανατηφόρος]], Ἱππ. Ἀφ. 1244, κτλ.· τύχαι Αἰσχύλ. Ἀγ. 1276· [[πέσημα]] Σοφ. Αἴ. 1033· [[χείρωμα]] ὁ αὐτ. Ο. Τ. 560· [[πέπλος]] ὁ αὐτ. Τρ. 758· φάρμακα Εὐρ. Ἴωνι 616, κτλ.· θηρία θ., ἐπὶ δηλητηριωδῶν ἑρπετῶν, Πολύβ. 1. 56, 4· - ἐπίρρ., θανασίμως [[τύπτω]], κτυπῶ θανατηφόρον [[κτύπημα]], Ἀντιφῶν 127. 32. 2) τοῦ θανάτου, ἀνήκων εἰς τὸν θάνατον, θαν. [[αἷμα]], τὸ [[αἷμα]] τοῦ ἀποθνήσκοντος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1019· μέλψασα θ. [[γόον]], ἀφοῦ ἔψαλε τὸ θρηνῶδες ᾆσμα τοῦ θανάτου μου, [[αὐτόθι]] 1445. II. ἐπὶ προσώπων, [[ἐγγὺς]] τοῦ θανάτου, Σοφ. Φ. 819· θ. ἤδη [[ὄντα]] Πλάτ. Πολ. 408C· ὑποκείμενος εἰς θάνατον, [[αὐτόθι]] 610E. 2) [[νεκρός]], Σοφ. Αἴ. 517, Ο. Τ. 959.
}}
{{StrongGR
|strgr=from [[θάνατος]]; [[fatal]], i.e. [[poisonous]]: [[deadly]].
}}
{{Thayer
|txtha=θανάσιμόν ([[θανεῖν]], [[θάνατος]]), [[deadly]]: [[Aeschylus]]), [[Sophocles]], [[Euripides]], [[Plato]], and [[following]].)
}}
{{grml
|mltxt=-η, -ο (AM [[θανάσιμος]], -ον) [[θάνατος]]<br />αυτός που επιφέρει τον θάνατο, ο [[θανατηφόρος]] (α. «θανάσιμο [[τραύμα]]» β. «θηρία θανάσιμα» — ερπετά με θανατηφόρο [[δηλητήριο]])<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (για κακή [[πράξη]] ή [[αδίκημα]]) [[ασυγχώρητος]], βαρύτατος<br /><b>2.</b> <b>το αρσ. ως ουσ.</b> ο [[θανάσιμος]]<br />κολεόπτερο [[έντομο]] της οικογένειας κληρίδες<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> α) «θανάσιμο [[αμάρτημα]]» — βαρύτατο [[αμάρτημα]], το οποίο δεν [[είναι]] δυνατόν να συγχωρηθεί<br />β) «θανάσιμο [[μίσος]]» — υπερβολικό [[μίσος]] που δεν εξαλείφεται [[παρά]] μόνο με τον θάνατο του μισητού προσώπου<br />γ) «[[θανάσιμος]] [[εχθρός]]» — [[εχθρός]] [[μέχρι]] θανάτου, με τον οποίο δεν υπάρχει [[δυνατότητα]] συνδιαλλαγής<br /><b>μσν.</b><br />[[καταστρεπτικός]], πολύ [[επιζήμιος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[ετοιμοθάνατος]]<br /><b>2.</b> [[νεκρός]]<br /><b>3.</b> αυτός που υπόκειται στον θάνατο, ο [[θνητός]]<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> α) «θανάσιμον [[αἷμα]]» — το [[αίμα]] από θανάσιμο [[χτύπημα]]<br />β) «[[θανάσιμος]] [[γόος]]» — [[μοιρολόι]]<br /><b>5.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το θανάσιμον</i><br />[[ουσία]] που επιφέρει τον θάνατο. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>θανασίμως</i> και <i>θανάσιμα</i> (Α θανασίμως και θανάσιμα)<br />με θανάσιμο τρόπο, θανατηφόρως<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[μέχρι]] θανάτου.
}}
{{lsm
|lsmtext='''θᾰνάσῐμος:''' [νᾰ], -ον ([[θνῄσκω]]),<br /><b class="num">I. 1.</b> [[θανατηφόρος]], [[μοιραίος]], σε Τραγ., κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> αυτός που αναφέρεται ή ανήκει στο θάνατο· θανάσιμον [[αἷμα]], το [[αίμα]] του πεθαμένου, σε Αισχύλ.· <i>μέλψασα θανάσιμον γάον</i>, [[αφού]] έψαλε το θρηνώδες [[άσμα]] του θανάτου μου, στον ίδ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για πρόσωπα, αυτός που βρίσκεται κοντά στο θάνατο, σε Σοφ., Πλάτ.· αυτός που υποτάσσεται στο θάνατο, ο [[θνητός]], σε Πλάτ.· επίσης, [[νεκρός]], πεθαμένος, σε Σοφ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=θᾰνᾰ́σῐμος, ον [[θνήσκω]]<br /><b class="num">I.</b> [[deadly]], Trag., etc.<br /><b class="num">2.</b> of or belonging to [[death]], θαν. [[αἷμα]] (as we say) the [[life]]- [[blood]], Aesch.; μέλψασα θ. [[γόον]] having sung my [[death]]- [[song]], Aesch.<br /><b class="num">II.</b> of persons, near [[death]], Soph., Plat.: [[subject]] to [[death]], [[mortal]], Plat.: also [[dead]], Soph.
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：qan£simoj 他那西摩士<br />'''詞類次數'''：形容詞（1）<br />'''原文字根'''：（致）死（的）<br />'''字義溯源'''：致命的，毀滅性的，致死毒物，毒；源自（[[θάνατος]] / [[ἀθάνατος]]）=死亡）；而 （[[θάνατος]] / [[ἀθάνατος]]）出自（[[θνῄσκω]]）*=死）<br />'''出現次數'''：總共（1）；可（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 致死毒物（1） 可16:18
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[deadly]], [[at one's last gasp]]
}}