αἰτιατέον: Difference between revisions
αὐτὸν κέκρουκας τὸν βατῆρα τοῦ λόγου → you have struck the very threshold of the argument, you have struck the most important and chiefmost point
(big3_2) |
(2) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">1</b> [[hay que echar la culpa]], [[hay que achacar]] θεούς X.<i>Cyr</i>.7.1.11, ἐκείνους Str.1.2.30.<br /><b class="num">2</b> [[hay que considerar como causa o causante]] τῶν ἀγαθῶν Pl.<i>R</i>.379c, cf. <i>Ti</i>.57c, 87b, Arist.<i>Mete</i>.339<sup>a</sup>32. | |dgtxt=<b class="num">1</b> [[hay que echar la culpa]], [[hay que achacar]] θεούς X.<i>Cyr</i>.7.1.11, ἐκείνους Str.1.2.30.<br /><b class="num">2</b> [[hay que considerar como causa o causante]] τῶν ἀγαθῶν Pl.<i>R</i>.379c, cf. <i>Ti</i>.57c, 87b, Arist.<i>Mete</i>.339<sup>a</sup>32. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[αἰτιατέον]] (Α) [[αἰτιῶμαι]]<br /><b>1.</b> [[πρέπει]] [[κανείς]] να κατηγορεί<br /><b>2.</b> [[πρέπει]] [[κανείς]] να προβάλλει, να θεωρεί κάποιον ως [[αίτιο]], ως υπεύθυνο. | |||
}} | }} |
Revision as of 06:23, 29 September 2017
English (LSJ)
verb. Adj.
A one must accuse, blame, X.Cyr. 7.1.11, Str.1.2.30. II one must allege as the cause, Pl.R.3790, Ti.57c, 87b, Arist.Mete.339a32.
Greek (Liddell-Scott)
αἰτιᾱτέον: ῥηματ. ἐπίθετον, πρέπει τις νὰ αἰτιᾶται, Ξεν. Κύρ. 7. 1, 11. ΙΙ πρέπει τις νὰ ἐπάγηται ὡς αἰτίαν, Πλάτ. Πολ. 379C, Τίμ. 57C, 87B.
French (Bailly abrégé)
adj. verb. de αἰτιάομαι.
Spanish (DGE)
1 hay que echar la culpa, hay que achacar θεούς X.Cyr.7.1.11, ἐκείνους Str.1.2.30.
2 hay que considerar como causa o causante τῶν ἀγαθῶν Pl.R.379c, cf. Ti.57c, 87b, Arist.Mete.339a32.
Greek Monolingual
αἰτιατέον (Α) αἰτιῶμαι
1. πρέπει κανείς να κατηγορεί
2. πρέπει κανείς να προβάλλει, να θεωρεί κάποιον ως αίτιο, ως υπεύθυνο.