γεωτόμος: Difference between revisions

From LSJ

οὐδείς ἑκὼν πονηρὸς οὐδ' ἄταν ἔχων → no one is willingly wretched or unlucky

Source
(big3_10)
(8)
Line 10: Line 10:
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> γειοτόμος A.R.1.687, Opp.<i>C</i>.1.137, Nonn.<i>D</i>.2.411, 6.375, 37.400<br />[[que rotura la tierra]], [[ἄροτρον]] A.R.l.c., Opp.l.c., ὅπλον <i>AP</i> 10.101 (Bianor), τρίαινα Nonn.<i>D</i>.2.411, cf. 6.375, ῥεέθρῳ ὄμβρου γειοτόμοιο ῥάχις κοιλαίνετο γαίης Nonn.<i>D</i>.37.400<br /><b class="num">•</b>subst. ὁ γ. [[labrador]], <i>AP</i> 9.741.
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> γειοτόμος A.R.1.687, Opp.<i>C</i>.1.137, Nonn.<i>D</i>.2.411, 6.375, 37.400<br />[[que rotura la tierra]], [[ἄροτρον]] A.R.l.c., Opp.l.c., ὅπλον <i>AP</i> 10.101 (Bianor), τρίαινα Nonn.<i>D</i>.2.411, cf. 6.375, ῥεέθρῳ ὄμβρου γειοτόμοιο ῥάχις κοιλαίνετο γαίης Nonn.<i>D</i>.37.400<br /><b class="num">•</b>subst. ὁ γ. [[labrador]], <i>AP</i> 9.741.
}}
{{grml
|mltxt=[[γεωτόμος]], -ον (Α)<br />αυτός που οργώνει τη γη.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>γεω</i> - (<span style="color: red;"><</span> <i>γη</i>) <span style="color: red;">+</span> -[[τόμος]] <span style="color: red;"><</span> [[τόμος]] <span style="color: red;"><</span> [[τέμνω]] (<b>[[πρβλ]].</b> [[βαλλαντιοτόμος]], [[υλατόμος]]].
}}
}}

Revision as of 06:26, 29 September 2017

German (Pape)

[Seite 488] die Erde aufreißend, pflügend, ὅπλον Bian. (X, 101); ὁ, Ep. ad. 229 (IX, 741).

Greek (Liddell-Scott)

γεωτόμος: -ον, ὁ κόπτων, ἀνοίγων τὸ ἔδαφος, γεωργῶν, Ἀνθ. II. 10. 101.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui fend la terre ; qui cultive, laboure.
Étymologie: γῆ, τέμνω.

Spanish (DGE)

-ον

• Alolema(s): γειοτόμος A.R.1.687, Opp.C.1.137, Nonn.D.2.411, 6.375, 37.400
que rotura la tierra, ἄροτρον A.R.l.c., Opp.l.c., ὅπλον AP 10.101 (Bianor), τρίαινα Nonn.D.2.411, cf. 6.375, ῥεέθρῳ ὄμβρου γειοτόμοιο ῥάχις κοιλαίνετο γαίης Nonn.D.37.400
subst. ὁ γ. labrador, AP 9.741.

Greek Monolingual

γεωτόμος, -ον (Α)
αυτός που οργώνει τη γη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γεω - (< γη) + -τόμος < τόμος < τέμνω (πρβλ. βαλλαντιοτόμος, υλατόμος].