ἐπήλυτος: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_2) |
(13) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />survenu, qui survient.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἔπηλυς]]. | |btext=ος, ον :<br />survenu, qui survient.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἔπηλυς]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπήλυτος]], -ον (Α)<br />[[ἔπηλυς]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>ηλυς</i> (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>ελυθ</i>- συνεσταλμένη [[βαθμίδα]] της ρίζας <i>ελευθ</i>-, <b>[[πρβλ]].</b> <i>ελεύσομαι</i>, μέλλ. του ρ. [[ελεύθω]] «[[έρχομαι]]») <span style="color: red;">+</span> -<i>τος</i>. Το -<i>η</i>- του -<i>ηλυς</i> [[είναι]] προιόν «εκτάσεως εν συνθέσει»]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:31, 29 September 2017
German (Pape)
[Seite 920] angekommen; Xen. Oec. 11, 4; D. Hal. 3, 72 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
survenu, qui survient.
Étymologie: cf. ἔπηλυς.
Greek Monolingual
ἐπήλυτος, -ον (Α)
ἔπηλυς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + -ηλυς (< θ. ελυθ- συνεσταλμένη βαθμίδα της ρίζας ελευθ-, πρβλ. ελεύσομαι, μέλλ. του ρ. ελεύθω «έρχομαι») + -τος. Το -η- του -ηλυς είναι προιόν «εκτάσεως εν συνθέσει»].
