ἐνωπή: Difference between revisions
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
(big3_15) |
(12) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ῆς, ἡ<br /><b class="num">1</b> en Hom. sólo en dat. ἐνωπῇ como adv. [[a ojos vista]], [[abiertamente]] ὡς εἴ τι κακὸν ῥέζουσαν ἐ. <i>Il</i>.5.374, 21.510.<br /><b class="num">2</b> [[rostro]], [[cara]] ἐνωπῆς γλήνεα Nic.<i>Th</i>.227. | |dgtxt=-ῆς, ἡ<br /><b class="num">1</b> en Hom. sólo en dat. ἐνωπῇ como adv. [[a ojos vista]], [[abiertamente]] ὡς εἴ τι κακὸν ῥέζουσαν ἐ. <i>Il</i>.5.374, 21.510.<br /><b class="num">2</b> [[rostro]], [[cara]] ἐνωπῆς γλήνεα Nic.<i>Th</i>.227. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐνωπή]], η (Α)<br /><b>1.</b> [[πρόσωπο]], όψη, [[μορφή]]<br /><b>2.</b> (στον Όμηρο μόνο η δοτ. ως επίρρ.) <i>ἐνωπῇ</i><br />[[κατά]] [[πρόσωπο]], με [[παρρησία]], [[φανερά]] («εἴ τι ῥέζουσαν ἐνωπῇ», <b>Ομ. Ιλ.</b>). | |||
}} | }} |
Revision as of 07:09, 29 September 2017
English (LSJ)
ἡ, (ὤψ)
A face, countenance, used by Hom. only in dat. ἐνωπῇ, as Adv., before the face, openly, Il.5.374, [21.510]; later ἐνωπῆς γλήνεα Nic.Th.227.
German (Pape)
[Seite 861] ἡ (ὤψ), das Angesicht, Antlitz; Hom. nur ἐνωπῇ, adv., κακὸν ῥέζειν, d. i. unverhohlen, offen, Il. 5, 374. 21, 510; ἐνωπῆς γλήνεα Nic. Th. 227.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνωπή: ἡ, (ὤψ) πρόσωπον, μορφή, Ὅμ.· μόνον κατὰ δοτ. ἐνωπῇ, ὡς ἐπίρρ., «ἐν ὄψει, φανερῶς» (Σχόλ.), Λατ. palam, Ἰλ. Ε. 374, Φ. 510: ἀλλ᾿ ἐνωπῆς γλήνεα Νικ. Θηρ. 227.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
la vue, les yeux ; dat. adv. • ἐνωπῇ IL en face, ouvertement.
Étymologie: ἐν, ὤψ.
Spanish (DGE)
-ῆς, ἡ
1 en Hom. sólo en dat. ἐνωπῇ como adv. a ojos vista, abiertamente ὡς εἴ τι κακὸν ῥέζουσαν ἐ. Il.5.374, 21.510.
2 rostro, cara ἐνωπῆς γλήνεα Nic.Th.227.
Greek Monolingual
ἐνωπή, η (Α)
1. πρόσωπο, όψη, μορφή
2. (στον Όμηρο μόνο η δοτ. ως επίρρ.) ἐνωπῇ
κατά πρόσωπο, με παρρησία, φανερά («εἴ τι ῥέζουσαν ἐνωπῇ», Ομ. Ιλ.).