Ἰσιακός: Difference between revisions
ὅταν δὲ τἄμ' ἀθυμήσαντ' ἴδῃς, σύ μου τὸ δεινὸν καὶ διαφθαρὲν φρενῶν ἴσχναινε παραμυθοῦ θ' → whenever you see me despondent over my situation, do what you can to lessen and relieve what is wild and senseless in my thinking | whenever you see me despondent, you must cure the grim derangement of my mind and encourage me
(eksahir) |
(18) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{eles | {{eles | ||
|esgtx=[[de Isis]] | |esgtx=[[de Isis]] | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό (Α) ([[Ἰσιακός]], -ή, -όν) [[Ίσις]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη θεά Ίσιδα («Ισιακά μυστήρια»«)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ὁ [[Ἰσιακός]]<br />[[ιερέας]] της Ίσιδος. | |||
}} | }} |
Revision as of 07:19, 29 September 2017
English (LSJ)
[ῑ], ή, όν,
A of or for Isis, σύνοδος IGRom.1.1303 (Philae, i B.C.): Subst. Ἰσιακός, ὁ, priest of Isis, Dsc.3.23, Plu.2.352b.
Greek (Liddell-Scott)
Ἰσιᾰκός: ῑ, ή, όν, ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τὴν Ἶσιν, Διοσκ. 3. 27, Πλούτ. 2. 352Β: ― θηλ. Ἰσιάς, άδος, ἡ, Ἰακωψίου Ἀνθ. Π. σ. 96.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
d’Isis ; ὁ Ἰσιακός prêtre d’Isis.
Étymologie: Ἶσις.
Spanish
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α) (Ἰσιακός, -ή, -όν) Ίσις
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη θεά Ίσιδα («Ισιακά μυστήρια»«)
αρχ.
το αρσ. ως ουσ. ὁ Ἰσιακός
ιερέας της Ίσιδος.