μονόστομος: Difference between revisions

From LSJ

Ῥύου δὲ σαυτὸν παντὸς ἐκ φαύλου τρόπου → Ex omni more malefico tete eruas → Bewahre dich vor jeder üblen Lebensart

Menander, Monostichoi, 473
(6_17)
(25)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''μονόστομος''': -ον, ὁ ἔχων ἓν μόνον [[στόμα]], Ὀρειβάσ. σελ. 25 Mai. II. ὁ ἔχων μίαν μόνην κόψιν, Σχόλ. εἰς Ἰλ. Ψ. 852, Ἡσύχ. Σουΐδ.
|lstext='''μονόστομος''': -ον, ὁ ἔχων ἓν μόνον [[στόμα]], Ὀρειβάσ. σελ. 25 Mai. II. ὁ ἔχων μίαν μόνην κόψιν, Σχόλ. εἰς Ἰλ. Ψ. 852, Ἡσύχ. Σουΐδ.
}}
{{grml
|mltxt=-η, -ο (Α [[μονόστομος]], -ον)<br />αυτός που έχει ένα μόνο [[στόμα]] ή ένα μόνο [[άνοιγμα]], μία μόνο οπή<br /><b>νεοελλ.</b><br />(<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τα μονόστομα</i><br /><b>ζωολ.</b> [[γένος]] διγένεων τρηματωδών πλατυελμίνθων, της οικογένειας τών μονοστομιδών, που [[είναι]] παράσιτα τών πτηνών<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που έχει μία μόνο [[κόψη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αντί <i>μονο</i>-<i>στόματος</i> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- -[[στόμος]] (<span style="color: red;"><</span> [[στόμα]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>δί</i>-<i>στομος</i><br />η λ., με τη νεοελλ. σημ. ως όρος της ζωολογίας, [[είναι]] αντιδάνεια, <b>[[πρβλ]].</b> αγγλ. <i>monostomous</i>].
}}
}}

Revision as of 07:27, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μονόστομος Medium diacritics: μονόστομος Low diacritics: μονόστομος Capitals: ΜΟΝΟΣΤΟΜΟΣ
Transliteration A: monóstomos Transliteration B: monostomos Transliteration C: monostomos Beta Code: mono/stomos

English (LSJ)

ον,

   A with one opening, of a fistula, Heliod. ap. Orib. 44.23.68, Paul.Age.6.77.    II one-edged, Sch.Il.23.851, Hsch. s.v. σάγαρις, Suid.s.v. ἡμιπέλεκκα.

German (Pape)

[Seite 205] mit einem Munde, – mit einer Schneide, Hesych. v. σάγαρις.

Greek (Liddell-Scott)

μονόστομος: -ον, ὁ ἔχων ἓν μόνον στόμα, Ὀρειβάσ. σελ. 25 Mai. II. ὁ ἔχων μίαν μόνην κόψιν, Σχόλ. εἰς Ἰλ. Ψ. 852, Ἡσύχ. Σουΐδ.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α μονόστομος, -ον)
αυτός που έχει ένα μόνο στόμα ή ένα μόνο άνοιγμα, μία μόνο οπή
νεοελλ.
(το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα μονόστομα
ζωολ. γένος διγένεων τρηματωδών πλατυελμίνθων, της οικογένειας τών μονοστομιδών, που είναι παράσιτα τών πτηνών
αρχ.
αυτός που έχει μία μόνο κόψη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντί μονο-στόματος < μον(ο)- -στόμος (< στόμα), πρβλ. δί-στομος
η λ., με τη νεοελλ. σημ. ως όρος της ζωολογίας, είναι αντιδάνεια, πρβλ. αγγλ. monostomous].