μεριστός: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(Bailly1_3) |
(24) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> partagé, divisé;<br /><b>2</b> qu’on peut partager, divisible.<br />'''Étymologie:''' [[μερίζω]]. | |btext=ή, όν :<br /><b>1</b> partagé, divisé;<br /><b>2</b> qu’on peut partager, divisible.<br />'''Étymologie:''' [[μερίζω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό (ΑM [[μεριστός]], -ή, -όν) [[μερίζω]]<br /><b>1.</b> αυτός που έχει διαιρεθεί, που έχει μοιραστεί<br /><b>2.</b> αυτός που μπορεί να διαιρεθεί, που υπόκειται σε [[διαίρεση]], [[διαιρετός]] («μεριστὴ ἡ ψυχὴ ἢ [[ἀμερής]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>φρ.</b> α) «μεριστὴ [[δημιουργία]]» — η επιμέρους [[δημιουργία]], τα [[καθέκαστα]] της δημιουργίας<br />β) «[[μεριστός]] [[λόγος]]» — [[λόγος]] που έχει τις απαραίτητες διακρίσεις του. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>μεριστῶς</i> (ΑM)<br />με διαιρετό τρόπο. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:37, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A divided, Pl.Prm.144d; τὸ κατὰ τὰ σώματα μ. Id.Ti.35a; μ. ψυχαί, φύσεις, separate, individual, Jul.Or.4.151c; δημιουργία ib. 144a, Or.5.179b, cf. Plot.1.1.8; ὁ μ. λόγος reason with its inevitable distinctions, Dam.Pr.41. II divisible, Pl.Prm.131c; μ. ψυχὴ ἢ ἀμερής Arist. de An.402b1; ἅπαν [συνεχὲς] εἰς ἄπειρα μ. Id.Ph.239a22, cf. Timo 76; ὅσα μ. τοῖς κοινωνοῦσι τῆς πολιτείας divisible among them, Arist.EN1130b32; τὸ μ. Iamb. Comm.Math.1. Adv. -τῶς Id.Myst.1.18, Porph.Sent.33, Procl.Inst.195.
German (Pape)
[Seite 135] getheilt, theilbar, Plat. Tim. 35 a Parm. 131 c.
Greek (Liddell-Scott)
μεριστός: -ή, -όν, ὁ μεμερισμένος, Πλάτ. Παρμ. 144D. ΙΙ. διαιρετός, αὐτόθι 131C, Τίμ. 35Α· μ. ἡ ψυχή ἢ ἀμερὴς Ἀριστ. π. Ἀν. 1. 1, 6· μ. ὁ χρόνος εἰς ἄπειρα ὁ αὐτ. ἐν Φυσ. 6. 8, 4· ὅσα μερ. τοῖς κοινωνοῦσι τῆς πολιτείας, ὅσα δύνανται νὰ μερισθῶσι μεταξὺ τῶν λαμβανόντων μέρος εἰς τὴν πολιτείαν, ὁ αὐτ. ἐν Ἠθ. Νικ. 5. 2, 12· - Ἐπίρρ. -τῶς, Ἰαμβλ. Μυστ. σ. 12.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 partagé, divisé;
2 qu’on peut partager, divisible.
Étymologie: μερίζω.
Greek Monolingual
-ή, -ό (ΑM μεριστός, -ή, -όν) μερίζω
1. αυτός που έχει διαιρεθεί, που έχει μοιραστεί
2. αυτός που μπορεί να διαιρεθεί, που υπόκειται σε διαίρεση, διαιρετός («μεριστὴ ἡ ψυχὴ ἢ ἀμερής», Αριστοτ.)
αρχ.
φρ. α) «μεριστὴ δημιουργία» — η επιμέρους δημιουργία, τα καθέκαστα της δημιουργίας
β) «μεριστός λόγος» — λόγος που έχει τις απαραίτητες διακρίσεις του.
επίρρ...
μεριστῶς (ΑM)
με διαιρετό τρόπο.
