πολυμαθής: Difference between revisions

From LSJ

Κόλαζε τὸν πονηρόν, ἄνπερ δυνατὸς ᾖς → Malum castiga, maxime si sis potens → Den Schurken strafe, wenn du dazu fähig bist

Menander, Monostichoi, 278
(Bailly1_4)
(33)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ής, ές :<br />qui sait beaucoup, très savant.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[μανθάνω]].
|btext=ής, ές :<br />qui sait beaucoup, très savant.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[μανθάνω]].
}}
{{grml
|mltxt=-ές, ΝΜΑ<br />αυτός που έχει μάθει και γνωρίζει [[πολλά]], αυτός που έχει πολλές γνώσεις. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>πολυμαθῶς</i> Α<br />με [[πολυμάθεια]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>μαθής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μάθος]], <i>το</i> «[[μάθηση]], [[γνώση]]» <span style="color: red;"><</span> [[μανθάνω]]), <b>πρβλ.</b> <i>χρηστο</i>-<i>μαθής</i>].
}}
}}

Revision as of 12:05, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πολυμᾰθής Medium diacritics: πολυμαθής Low diacritics: πολυμαθής Capitals: ΠΟΛΥΜΑΘΗΣ
Transliteration A: polymathḗs Transliteration B: polymathēs Transliteration C: polymathis Beta Code: polumaqh/s

English (LSJ)

ές,

   A having learnt or knowing much, Ar.V.1175, Democr.64, Pl.Lg.811a: Comp. -έστερος Aristeas 137: Sup. -έστατος Phld.Vit.p.35J.; Ἀριστοτέλης Ath.9.398e, cf. Dam. Isid.168, Lyd.Mag.1.5.

German (Pape)

[Seite 666] ές, viel gelernt habend, viel wissend; Ar. Vesp. 1175; Plat. Legg. VII, 810 e; Xen. Mem. 4, 4, 6; Isocr. 1, 18; superl. πολυμαθέστατος Luc. Philopatr. 13; Ath. XV, 596 a, wie Aristoteles.

Greek (Liddell-Scott)

πολῠμᾰθής: -ές, ὡς καὶ νῦν, ὁ πολλὰ μαθὼν ἢ γινώσκων, Ἀριστ. Σφ. 1175, Πλάτ. Νόμ. 810Ε. Ἐπίρρ. -θῶς, Κλήμ. Ἀλ. σ. 805Β.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
qui sait beaucoup, très savant.
Étymologie: πολύς, μανθάνω.

Greek Monolingual

-ές, ΝΜΑ
αυτός που έχει μάθει και γνωρίζει πολλά, αυτός που έχει πολλές γνώσεις.
επίρρ...
πολυμαθῶς Α
με πολυμάθεια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -μαθής (< μάθος, το «μάθηση, γνώση» < μανθάνω), πρβλ. χρηστο-μαθής].