συμφορητός

English (LSJ)

ή, όν, (ος, ον Arist.Pol.1286a29)

   A brought together, collected, πόλις ἐκ πολλῶν σ. ἐθνῶν D.H.3.10; Χρησμοὶ ἐκ πολλῶν τόπων Id.4.62; σ. ὄχλος Id.Dem.36; σ. ἐκ ποικίλων πτερῶν Luc.Pseudol.5; ἐκ σ. ῥακίων ἠπημένος BCH51.326 (Athens).    2 σ. δεῖπνα, σ. ἑστίασις, a meal towards which each guest contributes, picnic, Arist.Pol.1281b3, 1286a29.

German (Pape)

[Seite 992] zusammengetragen, Luc. Pseudol. 4; – δεῖπνον, ein Schmaus, zu dem jeder Gast seinen Beitrag liefert, Picknick, Arist. pol. 3, 10.

Greek (Liddell-Scott)

συμφορητός: -ή, -όν, ὁ ὁμοῦ συμπεφορημένος, ἀναμὶξ συνειλεγμένος, συνηθροισμένος, πόλις ἐκ πολλῶν σ. ἐθνῶν Διον. Ἁλ. 3. 10· χρησμοὶ ἐκ πολλῶν συμφορητοὶ τόπων ὁ αὐτ. 4. 62· σ. ὄχλος, ὁ αὐτ. π. Δημ. 36· λόγος ἐκ ποικίλων πτερῶν σ. Λουκ. Ψευδολ. 4. 2) σ. δεῖπνον, σ. ἑστίασις, δεῖπνον, εἰς ὃ ἕκαστος τῶν συνδαιτημόνων συνεισφέρει τὸ μέρος του, δεῖπνον δι’ ἐράνου, Λατιν. coena cοllatitia. Ἀριστ. Πολιτ. 3. 11, 2., 3. 15, 7· ἴδε Λοβεκ. Παραλ. 493.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
rassemblé, fait de pièces rapportées, de morceaux rattachés, de peuples réunis, etc.
Étymologie: συμφορέω.

Greek Monolingual

-όν, θηλ. και -ή, Α συμφορῶ
1. συγκεντρωμένος στο ίδιο σημείο («συμφορητὸς ὄχλος», Διον. Αλ.)
2. αυτός που προέρχεται από συλλογή διαφόρων πραγμάτων, που συναποτελείται από διάφορα πράγματα («ἅτε νεόκτιστος οὖσα καὶ ἐκ πολλῶν συμφορητὸς ἐθνῶν [[[πόλις]]]», Διον. Αλ.)
3. φρ. «συμφορητὰ δεῑπνα» ή «συμφορητὴ ἐστίασις» — δείπνα κατά τα οποία καθένας από τους συνδαιτυμόνες συνεισέφερε το μερίδιό του.