συνδιαλλάσσω: Difference between revisions

From LSJ

οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίω → thou shalt not take the name of the Lord thy God in vain

Source
(Bailly1_5)
(39)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=aider à réconcilier : τινί τινα qqn avec qqn.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[διαλλάσσω]].
|btext=aider à réconcilier : τινί τινα qqn avec qqn.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[διαλλάσσω]].
}}
{{grml
|mltxt=ΝΑ, και αττ. τ. συνδιαλλάττω Α<br />[[συμβιβάζω]] δύο αντιμαχόμενες πλευρές, [[συμφιλιώνω]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>παθ.</b> <i>συνδιαλλάσσομαι</i><br />[[αλλάζω]] [[μαζί]] η ταυτόχρονα με κάποιον ή [[κάτι]] [[άλλο]] («τὸ διηλλαγμένον τοῡ ἐπιρρήματος συνδιηλλάγθαι τῷ πρωτοτυπῳ», Απολλ. Δύσκ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>συν</i>- <span style="color: red;">+</span> [[διαλλάσσω]] «[[συμφιλιώνω]], [[αλλάζω]], [[μεταβάλλω]]»].
}}
}}

Revision as of 12:34, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: συνδιαλλάσσω Medium diacritics: συνδιαλλάσσω Low diacritics: συνδιαλλάσσω Capitals: ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΣΣΩ
Transliteration A: syndiallássō Transliteration B: syndiallassō Transliteration C: syndiallasso Beta Code: sundialla/ssw

English (LSJ)

Att. συνδιαλλάττω,

   A help in reconciling, ἵνα συνδιαλλάττωσιν αὐτῷ τοὺς Ἁλεῖς πρὸς τοὺς Φαρσαλίους D.19.36, cf. Plu.Lys.8, etc.:— fut. Pass. συνδιαλλαχθήσομαι Men.Pk.428.    II alter together, A.D.Adv.162.1 (Pass.).

German (Pape)

[Seite 1007] mit od. zugleich versöhnen, aussöhnen, τινὰ πρός τινα, Dem. 19, 36 u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

συνδιαλλάσσω: Ἀττικ. -ττω, διαλλάττω τινὰ μετ’ ἄλλου, συμφιλιώνω, ἵνα συ διαλλάττωσιν αὐτῷ τοὺς Ἀλέας πρὸς τοὺς Φαρσαλίους Δημ. 352. 17, πρβλ. Πλουτ. Λύσανδρ. 8, κτλ. ΙΙ. μεταβάλλω ὁμοῦ, Ἀπολλ. ἐν τοῖς Α. Β. 372.

French (Bailly abrégé)

aider à réconcilier : τινί τινα qqn avec qqn.
Étymologie: σύν, διαλλάσσω.

Greek Monolingual

ΝΑ, και αττ. τ. συνδιαλλάττω Α
συμβιβάζω δύο αντιμαχόμενες πλευρές, συμφιλιώνω
αρχ.
παθ. συνδιαλλάσσομαι
αλλάζω μαζί η ταυτόχρονα με κάποιον ή κάτι άλλο («τὸ διηλλαγμένον τοῡ ἐπιρρήματος συνδιηλλάγθαι τῷ πρωτοτυπῳ», Απολλ. Δύσκ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + διαλλάσσω «συμφιλιώνω, αλλάζω, μεταβάλλω»].