συνθηρατής: Difference between revisions
From LSJ
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
(Bailly1_5) |
(40) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />compagnon de chasse.<br />'''Étymologie:''' [[συνθηράω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />compagnon de chasse.<br />'''Étymologie:''' [[συνθηράω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ὁ, Α [[συνθηρῶ]]<br />αυτός που κυνηγά από κοινού με κάποιον. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:45, 29 September 2017
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A one who joins in quest of, τῶν φίλων X.Mem.3.11.15.
Greek (Liddell-Scott)
συνθηρᾱτής: -οῦ, ὁ, ὁ ἀπὸ κοινοῦ μετά τινος θηρεύων, τί οὐ σύ μοι ἐγένου συνθηρατὴς τῶν φίλων; Ξεν. Ἀπομν. 3, 11, 15.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
compagnon de chasse.
Étymologie: συνθηράω.
Greek Monolingual
ὁ, Α συνθηρῶ
αυτός που κυνηγά από κοινού με κάποιον.
