ἀποδοτέον: Difference between revisions
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
(6_20) |
(3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀποδοτέον''': ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ἀποδώσῃ, νὰ δώσῃ [[ὀπίσω]] ὡς ὀφειλόμενον, ὀφείλοντα γὰρ [[ἀποδοτέον]] Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 14, 9., 9. 2, 3· πρέπει τις νὰ ἀναφέρῃ, νὰ ἀποδώσῃ, τί τινι Πλάτ. Πολ. 452Α, κτλ. 2) πρέπει τις νὰ περιγράψῃ, νὰ παραστήσῃ, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὢν... [[ἀποδοτέον]] Πλάτ. Πολ. 379Α. ΙΙ. ἀποδοτέος, έα, έον, [[ὅστις]] πρέπει ν’ ἀποδοθῇ, [[αὐτόθι]] 456Β, Ἀριστ. Τοπ. 6. 4, 8. | |lstext='''ἀποδοτέον''': ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ἀποδώσῃ, νὰ δώσῃ [[ὀπίσω]] ὡς ὀφειλόμενον, ὀφείλοντα γὰρ [[ἀποδοτέον]] Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 14, 9., 9. 2, 3· πρέπει τις νὰ ἀναφέρῃ, νὰ ἀποδώσῃ, τί τινι Πλάτ. Πολ. 452Α, κτλ. 2) πρέπει τις νὰ περιγράψῃ, νὰ παραστήσῃ, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὢν... [[ἀποδοτέον]] Πλάτ. Πολ. 379Α. ΙΙ. ἀποδοτέος, έα, έον, [[ὅστις]] πρέπει ν’ ἀποδοθῇ, [[αὐτόθι]] 456Β, Ἀριστ. Τοπ. 6. 4, 8. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀποδοτέον:''' ρημ. επίθ. του [[ἀποδίδωμι]]·<br /><b class="num">I.</b> αυτό που πρέπει [[κάποιος]] να αποδώσει, να δώσει [[πίσω]] το οφειλόμενο, να επιδώσει, <i>τί τινι</i>, σε Πλάτ.<br /><b class="num">2.</b> αυτό που πρέπει [[κάποιος]] να περιγράψει, να αναπαραστήσει, στον ίδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 18:36, 30 December 2018
English (LSJ)
A one must give to another as his due, Arist.EN 1163a8, b20; one must refer, assign, τίτινι Pl.R.452a, etc. 2 one must describe, represent, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὤν . . ἀ. ib.379a. 3 one must explain, interpret, Sch.Pi.N.5.25. 4 one must allow, permit, Jul.Or.2.73c. II -δοτέος, α, ον, to bereferred, ascribed, assigned, Pl.R.456b; ἕτερος ἄν εἴη ὁρισμὸς -τέος Arist.Top.142a1. -δοτήρ, ῆρος, ὁ, a giver back, repayer, Epich.116.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποδοτέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ἀποδώσῃ, νὰ δώσῃ ὀπίσω ὡς ὀφειλόμενον, ὀφείλοντα γὰρ ἀποδοτέον Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 14, 9., 9. 2, 3· πρέπει τις νὰ ἀναφέρῃ, νὰ ἀποδώσῃ, τί τινι Πλάτ. Πολ. 452Α, κτλ. 2) πρέπει τις νὰ περιγράψῃ, νὰ παραστήσῃ, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὢν... ἀποδοτέον Πλάτ. Πολ. 379Α. ΙΙ. ἀποδοτέος, έα, έον, ὅστις πρέπει ν’ ἀποδοθῇ, αὐτόθι 456Β, Ἀριστ. Τοπ. 6. 4, 8.
Greek Monotonic
ἀποδοτέον: ρημ. επίθ. του ἀποδίδωμι·
I. αυτό που πρέπει κάποιος να αποδώσει, να δώσει πίσω το οφειλόμενο, να επιδώσει, τί τινι, σε Πλάτ.
2. αυτό που πρέπει κάποιος να περιγράψει, να αναπαραστήσει, στον ίδ.
