κενοτάφιον: Difference between revisions
Κατὰ τὴν ἰδίαν φρόνησιν οὐδεὶς εὐτυχεῖ → Suo arbitratu nullus est felix satis → Kein Mensch nach seinem eignen Denken glücklich ist
(Bailly1_3) |
(5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (τό) :<br />cénotaphe (<i>propr.</i> tombeau vide).<br />'''Étymologie:''' [[κενός]], [[τάφος]]. | |btext=ου (τό) :<br />cénotaphe (<i>propr.</i> tombeau vide).<br />'''Étymologie:''' [[κενός]], [[τάφος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κενοτάφιον:''' τό ([[τάφος]]), [[άδειος]] [[τάφος]], [[κενοτάφιο]], σε Ξεν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:20, 30 December 2018
English (LSJ)
τό,
A empty tomb, cenotaph, X.An.6.4.9, Plu.2.870e, App.Mith.96, CIG4340d, 4340e (Attalia); also Adj., κενοτάφιος οἶκος Plu.2.349b (s.v.l.). II image, = Heb. tèraphim, LXX 1 Ki.19.13.
German (Pape)
[Seite 1417] τό, ein leeres Grabmal, Ehrengrabmal für Einen in der Fremde Gestorbenen, dessen Leichnam man nicht aufgefunden hat, Plut. de Her. mal. 39 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κενοτάφιον: τό, τάφος κενὸς νεκροῦ, τάφος μὴ περιέχων ἔνδον νεκρόν, Ξεν. Ἀν. 6. 4, 9, Πλούτ. 2. 349Β, 870Ε, Ἀππ. Μιθρ. 96, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 4340d, e· - ὡσαύτως, κενοτάφιος οἶκος τῶν ἐκλελοιπότων Πλούτ. 2. 349Β. ΙΙ. παρὰ τοῖς Ἑβδ. (Α΄ Βασ. ΙΘ΄, 13), εἴδωλον.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
cénotaphe (propr. tombeau vide).
Étymologie: κενός, τάφος.
