δυσεξαπάτητος: Difference between revisions
From LSJ
αὐτὸν κέκρουκας τὸν βατῆρα τοῦ λόγου → you have struck the very threshold of the argument, you have struck the most important and chiefmost point
(10) |
(4) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (AM [[δυσεξαπάτητος]], -ον)<br />αυτός που δύσκολα εξαπατάται. | |mltxt=-η, -ο (AM [[δυσεξαπάτητος]], -ον)<br />αυτός που δύσκολα εξαπατάται. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''δυσεξᾰπάτητος:''' -ον, αυτός που δύσκολα εξαπατάται, σε Πλάτ., Ξεν. | |||
}} | }} |
Revision as of 22:20, 30 December 2018
English (LSJ)
[πᾰ], ον,
A hard to deceive, Pl.R.413c, X.Ages. 11.12.
German (Pape)
[Seite 679] schwer zu betrügen; Plat. Rep. III, 413 c; Xen. Ages. 11, 12 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δυσεξᾰπάτητος: -ον, δυσκόλως ἐξαπατώμενος, Πλάτ. Πολ. 413C, Ξεν. Ἀγησ. 11, 12.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à tromper.
Étymologie: δυσ-, ἐξαπατάω.
Spanish (DGE)
-ον
difícil de engañar, cauto de pers. φύλαξ Pl.R.413c, del enemigo, Plu.Ages.38, c. dat. ἐχθροῖς μὲν δ., φίλοις δὲ εὐπαραπειστότατος X.Ages.11.12.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δυσεξαπάτητος, -ον)
αυτός που δύσκολα εξαπατάται.
Greek Monotonic
δυσεξᾰπάτητος: -ον, αυτός που δύσκολα εξαπατάται, σε Πλάτ., Ξεν.