θαρσούντως: Difference between revisions
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
(16) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[θαρσούντως]] (Α)<br /><b>επίρρ.</b> <b>βλ.</b> [[θαρρούντως]]. | |mltxt=[[θαρσούντως]] (Α)<br /><b>επίρρ.</b> <b>βλ.</b> [[θαρρούντως]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''θαρσούντως:''' Αττ. θαρρ-, επιρρ. μτχ. ενεστ. του [[θαρσέω]], με [[γενναιότητα]], θαρραλέα, σε Ξεν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:20, 30 December 2018
English (LSJ)
Att. θαρρ-, Adv. from gen. pres. part. of θαρσέω,
A boldly, X.Smp.2.11, Phld.Rh.1.325S., Jul.Or.2.83a; θ. ἔχειν D.C. 53.3.
German (Pape)
[Seite 1187] ion. u. altatt., von Plat. an θαῤῥούντως, adv. des partic. praes. von θαρσέω, muthig, getrost, Xen. Conv. 2, 10; Sp., θαῤῥούντως ἔχω D. Cass. 53, 3.
Greek (Liddell-Scott)
θαρσούντως: παρὰ νεωτ. Ἀττ. θαρρ-, ἐπίρρ. ἐκ τῆς γεν. πληθ. τῆς μετοχ. τοῦ ἐνεστ. τοῦ θαρσέω, μετὰ θάρρους, Ξεν. Συμπ. 2, 11· θ. ἔχειν Δίων Κ. 53. 3.
French (Bailly abrégé)
ion. et anc. att. c. θαρρούντως.
Greek Monolingual
θαρσούντως (Α)
επίρρ. βλ. θαρρούντως.
Greek Monotonic
θαρσούντως: Αττ. θαρρ-, επιρρ. μτχ. ενεστ. του θαρσέω, με γενναιότητα, θαρραλέα, σε Ξεν.
