νηκουστέω: Difference between revisions
From LSJ
(Autenrieth) |
(5) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=([[ἀκούω]]), aor. νηκούστησα: [[fail]] to [[hearken]], [[disobey]], w. gen., Il. 20.14†. | |auten=([[ἀκούω]]), aor. νηκούστησα: [[fail]] to [[hearken]], [[disobey]], w. gen., Il. 20.14†. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''νηκουστέω:''' (νη-, [[ἀκούω]], [[ἀκουστός]]), δεν [[ακούω]], δεν [[δίνω]] [[προσοχή]], [[δείχνω]] [[ανυπακοή]] σε κάποιον, [[παρακούω]]· με γεν., σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | }} |
Revision as of 00:32, 31 December 2018
English (LSJ)
(νη-, ἀκούω)
A give no heed to, disobey, c. gen., οὐδ' Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Il.20.14.
Greek (Liddell-Scott)
νηκουστέω: (νη-, ἀκούω) δὲν ἀκούω, δὲν προσέχω, παρακούω, μετὰ γενικ., οὐδ’ Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Ἰλ. Υ. 14.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. 3ᵉ sg. poét. νηκούστησε;
ne pas écouter, désobéir à, gén..
Étymologie: νήκουστος.
English (Autenrieth)
(ἀκούω), aor. νηκούστησα: fail to hearken, disobey, w. gen., Il. 20.14†.
Greek Monotonic
νηκουστέω: (νη-, ἀκούω, ἀκουστός), δεν ακούω, δεν δίνω προσοχή, δείχνω ανυπακοή σε κάποιον, παρακούω· με γεν., σε Ομήρ. Ιλ.