ὀλοφυρμός: Difference between revisions
From LSJ
(28) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο (Α [[ὀλοφυρμός]]) [[ολοφύρομαι]]<br />γοερό [[κλάμα]], γοερή [[κραυγή]], [[σκούξιμο]], [[οδυρμός]], [[θρήνος]]. | |mltxt=ο (Α [[ὀλοφυρμός]]) [[ολοφύρομαι]]<br />γοερό [[κλάμα]], γοερή [[κραυγή]], [[σκούξιμο]], [[οδυρμός]], [[θρήνος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὀλοφυρμός:''' -οῦ, ὁ, [[θρήνος]], [[οδυρμός]], σε Αριστοφ., Θουκ. κ.λπ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:40, 31 December 2018
English (LSJ)
ὁ,
A lamentation, Ar.V.390, Th.3.67,7.71, Pl.Ax. 368b.
German (Pape)
[Seite 327] ὁ, das Wehklagen, Jammern, das Klagegeschrei; Ar. Vesp. 390; Thuc. 3, 67 u. öfter; plur. neben δάκρυα, Plat. Ax. 368 b; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ὀλοφυρμός: -οῦ, ὁ, θρῆνος, ὀδυρμός, Ἀριστοφ. Σφ. 390, Θουκ. 3. 67., 7. 71, Πλάτ.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
lamentation.
Étymologie: ὀλοφύρομαι.
Greek Monolingual
ο (Α ὀλοφυρμός) ολοφύρομαι
γοερό κλάμα, γοερή κραυγή, σκούξιμο, οδυρμός, θρήνος.
Greek Monotonic
ὀλοφυρμός: -οῦ, ὁ, θρήνος, οδυρμός, σε Αριστοφ., Θουκ. κ.λπ.
