ὀνομακλυτός: Difference between revisions

From LSJ
Cicero, Tusculanarum Disputationum, I.45.109
(29)
(5)
Line 10: Line 10:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ὀνομάκλυτος]], -ον, θηλ. και -α (Α)<br />(<b>ποιητ. τ.</b>)<br /><b>1.</b> [[περιώνυμος]], [[ξακουστός]]<br /><b>2.</b> αυτός που παρέχει [[δόξα]] σε κάποιον, που καθιστά κάποιον ξακουστό, περίφημο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὄνομα]] <span style="color: red;">+</span> [[κλυτός]] (<span style="color: red;"><</span> [[κλύω]] «[[ακούω]], [[προσέχω]]»)].
|mltxt=[[ὀνομάκλυτος]], -ον, θηλ. και -α (Α)<br />(<b>ποιητ. τ.</b>)<br /><b>1.</b> [[περιώνυμος]], [[ξακουστός]]<br /><b>2.</b> αυτός που παρέχει [[δόξα]] σε κάποιον, που καθιστά κάποιον ξακουστό, περίφημο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὄνομα]] <span style="color: red;">+</span> [[κλυτός]] (<span style="color: red;"><</span> [[κλύω]] «[[ακούω]], [[προσέχω]]»)].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ὀνομακλῠτός:''' -όν, αυτός που έχει ένδοξο όνομα, σε Ομήρ. Ιλ.
}}
}}

Revision as of 00:40, 31 December 2018

German (Pape)

[Seite 349] mit berühmtem Namen, berühmt; Il. 22, 51; Ibyc. 12, nach Emend.; Pind. frg. 279; in ion. Form οὐνομακλυτός, Simonds de mul. 87.

Greek (Liddell-Scott)

ὀνομακλῠτός: -όν, ὁ ἔχων ἔνδοξον ὄνομα, Ἰλ. Χ. 51 (ἔνθα ὁ Heyne διῃρημένως: ὄνομα κλυτός), Ἴβυκ. 9, Πινδ. Ἀποσπ. 279. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ δοξάζων, δόξαν παρέχων, Σιμμ. ἐν Brunck’s Anal. 2, σ. 525.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
au nom célèbre.
Étymologie: ὄνομα, κλυτός.

Greek Monolingual

ὀνομάκλυτος, -ον, θηλ. και -α (Α)
(ποιητ. τ.)
1. περιώνυμος, ξακουστός
2. αυτός που παρέχει δόξα σε κάποιον, που καθιστά κάποιον ξακουστό, περίφημο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄνομα + κλυτός (< κλύω «ακούω, προσέχω»)].

Greek Monotonic

ὀνομακλῠτός: -όν, αυτός που έχει ένδοξο όνομα, σε Ομήρ. Ιλ.