Πειραιεύς: Difference between revisions
(Bailly1_4) |
(5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<span class="bld">1</span>αιέως, <i>att.</i> αιῶς, <i>dat.</i> αιεῖ, <i>acc.</i> αιέα, <i>contr. att.</i> ᾶ (ὁ) :<br />le Pirée, <i>port et dème d’Athènes, de la tribu Hippothoontide</i>.<br />'''Étymologie:''' [[πέραν]] selon Strab.<br /><span class="bld">2</span>έως;<br /><i>adj. m.</i><br />habitant du Pirée.<br />'''Étymologie:''' [[Πειραιεύς]]¹. | |btext=<span class="bld">1</span>αιέως, <i>att.</i> αιῶς, <i>dat.</i> αιεῖ, <i>acc.</i> αιέα, <i>contr. att.</i> ᾶ (ὁ) :<br />le Pirée, <i>port et dème d’Athènes, de la tribu Hippothoontide</i>.<br />'''Étymologie:''' [[πέραν]] selon Strab.<br /><span class="bld">2</span>έως;<br /><i>adj. m.</i><br />habitant du Pirée.<br />'''Étymologie:''' [[Πειραιεύς]]¹. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''Πειραιεύς:''' ή Πειρᾱεύς, ὁ, ο Πειραιάς, το πιο γνωστό [[λιμάνι]] της Αθήνας· γεν. <i>Πειραιέως</i>, Αττ. <i>Πειραιῶς</i>, δοτ. <i>Πειραιεῖ</i>, αιτ. <i>Πειραιᾶ</i>, Ιων. <i>Πειραιέα</i>· επίθ. [[Πειραϊκός]], <i>-ή</i>, <i>-όν</i>, σε Πλούτ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:56, 31 December 2018
English (LSJ)
or Πειρᾱεύς (v. infr.), ὁ, Piraeus : gen. Πειραιέως, Att.
A Πειραιῶς Th.2.93, Isoc. 16.46, D.8.7, 24.134, Moer. p.314P. ; dat. Πειραιεῖ X. HG2.4.30 ; acc. Πειραιᾶ ib.5.4.34, Th. 2.93, Pl. R. 327a, D. 17.26 ; Ion. Πειραιέα Hdt. 8.85 :—Loc. Πειραιοῖ, in Piraeus, X. HG 2.4.32, Ael. VH 2.13 ; Πειραιόθεν, from P., Alciphr. 2.4.—The form Πειραεύς is freq. in Inscrr., IG2.2459b2, etc. ; Πειρᾰέως AP6.349 (Phld.) ; Πειραιεῖ Ar. Pax 165, but -αῐεῖ ib. 145 :—Adj. Πειραϊκός, ή, όν, IG22.456.33, Plu. Sull. 14, etc.
French (Bailly abrégé)
1αιέως, att. αιῶς, dat. αιεῖ, acc. αιέα, contr. att. ᾶ (ὁ) :
le Pirée, port et dème d’Athènes, de la tribu Hippothoontide.
Étymologie: πέραν selon Strab.
2έως;
adj. m.
habitant du Pirée.
Étymologie: Πειραιεύς¹.
Greek Monotonic
Πειραιεύς: ή Πειρᾱεύς, ὁ, ο Πειραιάς, το πιο γνωστό λιμάνι της Αθήνας· γεν. Πειραιέως, Αττ. Πειραιῶς, δοτ. Πειραιεῖ, αιτ. Πειραιᾶ, Ιων. Πειραιέα· επίθ. Πειραϊκός, -ή, -όν, σε Πλούτ.
