φώριος: Difference between revisions
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
(6) |
(4b) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''φώριος:''' -ον ([[φώρ]]),<br /><b class="num">I.</b> [[κλεμμένος]]· <i>τὰ φώρια</i>, κλεμμένα [[αγαθά]], σε Λουκ.<br /><b class="num">II.</b> μεταφ., [[μυστικός]], [[κρυφός]], σε Θεόκρ. | |lsmtext='''φώριος:''' -ον ([[φώρ]]),<br /><b class="num">I.</b> [[κλεμμένος]]· <i>τὰ φώρια</i>, κλεμμένα [[αγαθά]], σε Λουκ.<br /><b class="num">II.</b> μεταφ., [[μυστικός]], [[κρυφός]], σε Θεόκρ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φώριος:''' <b class="num">1)</b> ворованный, краденый Luc.; φ. [[εὐνή]] Theocr. и [[φώρια]] λέκτρα Anth. чужое ложе;<br /><b class="num">2)</b> воровской, т. е. бросаемый украдкой ([[βλέμμα]] Anth.). | |||
}} | }} |
Revision as of 07:12, 31 December 2018
English (LSJ)
ον, (φώρ)
A stolen: τὰ φ. stolen goods, IG5(2).445.13 (Megalopolis, ii/i B. C.), Luc.Herm.38, Philops.20, Tox.28, Jul.Or.2.52c, Chor.p.72 B.; ἄγρη Eratosth.4. II metaph., secret, clandestine, εὐνή Theoc. 27.68; λέκτρα, βλέμμα, AP5.218 (Paul.Sil.), 220 (Id.).
German (Pape)
[Seite 1323] gestohlen; – übertr., heimlich, verstohlen, εὐνή Theocr. 27, 67; λέκτρα, βλέμμα, Paul. Sil. 1. 31 (V, 219. 221).
Greek (Liddell-Scott)
φώριος: -ον, (φὼρ) κλοπιμαῖος, τὰ φ., κλοπιμαῖα πράγματα, Λουκ. Ἑρμότ. 38, Φιλοψ. 20, Τόξαρ. 28. 2) μαρτυρία ἢ ἀπόδειξις πράξεως, Λατ. corpus delicti, τὰ φ. τοῦ ἀδικήματος Θεμίστ. 314Α. ΙΙ. μεταφορ., κρύφιος, λαθραῖος, εὐνὴ Θεόκρ. 27. 67· λέκτρα, βλέμμα Ἀνθ. Παλατ. 5. 219, 221.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui provient d’un vol ; τὰ φώρια produit d’un vol;
2 furtif.
Étymologie: φώρ.
Greek Monolingual
-ον, Α φώρ
1. κλεμμένος
2. μτφ. κρυφός («φώριον βλέμμα», Ανθ. Παλ.)
3. το ουδ. ως ουσ. βλ. φώριον
4. το αρσ. ως ουσ. ὁ φώριος
τόπος απόκρυψης αντικειμένων.
Greek Monotonic
φώριος: -ον (φώρ),
I. κλεμμένος· τὰ φώρια, κλεμμένα αγαθά, σε Λουκ.
II. μεταφ., μυστικός, κρυφός, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
φώριος: 1) ворованный, краденый Luc.; φ. εὐνή Theocr. и φώρια λέκτρα Anth. чужое ложе;
2) воровской, т. е. бросаемый украдкой (βλέμμα Anth.).