παρασύνθετος: Difference between revisions
μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι ὄτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν → blessed are the poor in spirit, for theirs is the kingdom of heaven (Matthew 5:3)
(31) |
(3b) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο / [[παρασύνθετος]], -ον, ΝΜΑ<br />αυτός που παράγεται, που σχηματίζεται από σύνθετη [[λέξη]] («το ρ. [[αποστατώ]] [[είναι]] παρασύνθετο, [[επειδή]] παράγεται από τη σύνθετη [[λέξη]] [[αποστάτης]]»)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που παράγεται από δύο ή περισσότερες λέξεις που συνεκφέρονται, π.χ. [[Αρεοπαγίτης]] <span style="color: red;"><</span> Άρειος Πάγος, Αγιοταφίτης <span style="color: red;"><</span> Άγιος Τάφος<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. πληθ.</b>) <i>τα παρασύνθετα</i><br />οι παρασύνθετες λέξεις. | |mltxt=-η, -ο / [[παρασύνθετος]], -ον, ΝΜΑ<br />αυτός που παράγεται, που σχηματίζεται από σύνθετη [[λέξη]] («το ρ. [[αποστατώ]] [[είναι]] παρασύνθετο, [[επειδή]] παράγεται από τη σύνθετη [[λέξη]] [[αποστάτης]]»)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που παράγεται από δύο ή περισσότερες λέξεις που συνεκφέρονται, π.χ. [[Αρεοπαγίτης]] <span style="color: red;"><</span> Άρειος Πάγος, Αγιοταφίτης <span style="color: red;"><</span> Άγιος Τάφος<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. πληθ.</b>) <i>τα παρασύνθετα</i><br />οι παρασύνθετες λέξεις. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''παρασύνθετος:''' грам. произведенный от составного слова. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 09:32, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A formed from a compound, A.D.Synt.330.5, EM131.42, 155.56, 493.18. Adv. -τως An.Ox.3.182.
German (Pape)
[Seite 501] bes. τὰ παρασύνθετα, Wörter, die von zusammengesetzten abgeleitet od. gebildet sind, Gramm., auch adv.
Greek (Liddell-Scott)
παρασύνθετος: -ον, ὁ ἀπὸ συνθέτου παραγόμενος, Ἀπολλ. π. Συντάξ. 324, Ἐτυμολ. Μέγ. 131. 42., 155, έν τέλ. 493. 18· ἀλλὰ παρασύνθεσις ἑρμηνεύεται ὑπὸ τοῦ Φαβωρ. ἐν λ. πρόθεσις ὡς σημαῖνον σύνθεσις προθέσεως μετὰ ῥήματος ἀρχομένου ἀπὸ φωνήεντος, ὡς κάθημαι.
Greek Monolingual
-η, -ο / παρασύνθετος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που παράγεται, που σχηματίζεται από σύνθετη λέξη («το ρ. αποστατώ είναι παρασύνθετο, επειδή παράγεται από τη σύνθετη λέξη αποστάτης»)
νεοελλ.
1. αυτός που παράγεται από δύο ή περισσότερες λέξεις που συνεκφέρονται, π.χ. Αρεοπαγίτης < Άρειος Πάγος, Αγιοταφίτης < Άγιος Τάφος
2. (το ουδ. πληθ.) τα παρασύνθετα
οι παρασύνθετες λέξεις.
Russian (Dvoretsky)
παρασύνθετος: грам. произведенный от составного слова.
