κατάλειπτος: Difference between revisions
From LSJ
ἐπὶ τῷ μὴ κοινωνικῶς χρῆσθαι τοῖς εὐτυχήμασι → for not having used their success in a spirit of partnership
(2b) |
(nl) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κατάλειπτος:''' умащенный, натертый (σμύρνῃ Arph.). | |elrutext='''κατάλειπτος:''' умащенный, натертый (σμύρνῃ Arph.). | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κατ-άλειπτος [καταλείφω] gezalfd, ingesmeerd. | |||
}} | }} |
Revision as of 11:04, 31 December 2018
English (LSJ)
[ᾰλ], ον,
A anointed, σμύρνῃ Ar.Eq.1332; μύρῳ Id.Pax 862.
German (Pape)
[Seite 1359] besalbt, σμύρνῃ, μύρῳ, Ar. Equ. 1332 Pax 862.
Greek (Liddell-Scott)
κατάλειπτος: -ον, ἀληλιμμένος ἐντελῶς, πολὺ ἀλειμμένος, σμύρνῃ Ἀριστοφ. Ἱππ. 1332· μύρῳ Εἰρ. 862.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
oint, enduit.
Étymologie: καταλείφω.
Greek Monolingual
κατάλειπτος, -ον (Α) καταλείφω
αλειμμένος με μεγάλη ποσότητα αλοιφής ή μύρου («κατάλειπτος σμύρνῃ»).
Greek Monotonic
κατάλειπτος: -ον, επιχρισμένος, αλειμμένος, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
κατάλειπτος: умащенный, натертый (σμύρνῃ Arph.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατ-άλειπτος [καταλείφω] gezalfd, ingesmeerd.