βρυχηδόν: Difference between revisions
κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων → eyes and ears are poor witnesses for men if their souls do not understand the language (Heraclitus Phil.: Fr. B 107; Testimonia: Fragment 16, line 6)
(3) |
(1b) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''βρῡχηδόν:''' ([[βρύχω]]), επίρρ., μέσω του τριξίματος των δοντιών, σε Ανθ. | |lsmtext='''βρῡχηδόν:''' ([[βρύχω]]), επίρρ., μέσω του τριξίματος των δοντιών, σε Ανθ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''βρῡχηδόν:''' adv. рыча Anth. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:28, 31 December 2018
English (LSJ)
Adv., (βρύχω)
A with gnashing of teeth, AP9.371. II (βρυχάομαι) with bellowing, A.R.3.1374, Nonn.D.29.311.
German (Pape)
[Seite 466] heulend, brüllend, Ap. Rh. 3, 1374; Nonn.; vom Hunde Ep. ad. 419 (IX, 371).
Greek (Liddell-Scott)
βρῡχηδόν: ἐπίρρ. (βρύχω) μὲ τρίξιμον τῶν ὀδόντων, Ἀνθ. ΙΙ. 9. 371. ΙΙ. (βρυχάομαι) μὲ βρυχηθμόν, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1374, κ. ἄλλοι.
French (Bailly abrégé)
adv.
1 en mugissant;
2 en grinçant des dents.
Étymologie: βρυχάομαι, -δον.
Spanish (DGE)
(βρῡχηδόν)
adv.
1 a mordiscos, haciendo rechinar los dientes de una morsa o perro marino AP 9.371, A.D.Adu.197.26.
2 con rugidos de combatientes en comparación c. animales, esp. perros, A.R.3.1374, Nonn.D.29.311.
Greek Monotonic
βρῡχηδόν: (βρύχω), επίρρ., μέσω του τριξίματος των δοντιών, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
βρῡχηδόν: adv. рыча Anth.
