κατηγορητέον: Difference between revisions
From LSJ
εἰ δὲ τύχῃ τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε → if someone is successful in his deeds, he casts a cause for sweet thoughts into the streams of the Muses
(Bailly1_3) |
(nl) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>adj. verb. de</i> [[κατηγορέω]]. | |btext=<i>adj. verb. de</i> [[κατηγορέω]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κατηγορητέον, adj. verb. van κατηγορέω, er moet beschuldigd worden;. οὐδὲ κατηγορητέον men mag niet beweren Plat. Tht. 167a. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:20, 31 December 2018
English (LSJ)
A one must accuse, lay the blame on, τῶν πραγμάτων Isoc.3.2; αὑτοῦ Pl.Grg.508b. II one must assert, ὡς . . Id.Tht.167a; one must predicate, τι κατά τινος Epicur.Ep.1p.25U.; τοῦ ἐπέκεινα οὐδὲ τοῦτο κ. Plot.3.7.2.
Greek (Liddell-Scott)
κατηγορητέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ κατηγορήσῃ, τινὸς Ἰσοκρ. 27Α. ΙΙ. πρέπει νὰ ἀποδείξῃ τις ἢ βεβαιώσῃ, ἢ εἴπῃ…, Πλάτ. Θεαίτ. 167A.
French (Bailly abrégé)
adj. verb. de κατηγορέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατηγορητέον, adj. verb. van κατηγορέω, er moet beschuldigd worden;. οὐδὲ κατηγορητέον men mag niet beweren Plat. Tht. 167a.
