αἰσχυντικός: Difference between revisions
φελένη καὶ φάναξ καὶ φοῖκος καὶ φαήρ → Ἑλένη καὶ ἄναξ καὶ οἶκος καὶ ἀήρ | Helen, lord, house, and air
(2) |
(1) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''αἰσχυντικός:''' -ή, -όν ([[αἰσχύνω]]), αυτός που προξενεί ή επισύρει [[αισχύνη]], [[επονείδιστος]], σε Αριστ. | |lsmtext='''αἰσχυντικός:''' -ή, -όν ([[αἰσχύνω]]), αυτός που προξενεί ή επισύρει [[αισχύνη]], [[επονείδιστος]], σε Αριστ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''αἰσχυντικός:''' постыдный, позорный (αἰσχρὸς καὶ αἰ. Arst.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:32, 31 December 2018
English (LSJ)
ή, όν,
A provocative of shame, Arist.Rh.1384a9.
Greek (Liddell-Scott)
αἰσχυντικός: -ή, -όν, = αἰσχυντηλός, Ἀριστ. Ρητ. 26, 12.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui cause de la honte.
Étymologie: αἰσχύνω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 que da vergüenza αἰσχυντικόν ἐστι καί, εἰ μὴ μετέχει τις τοῦ ἀγαθοῦ, οὗ πάντες μετέχουσι Anon.in Rh.104.33, cf. 105.2, 13, τὰ αἰσχυντικὰ μόρια las partes pudendas, Et.Gud.355.32S.
•subst. τὸ αἰ. τοῦ γυναίου Sch.E.Hipp.345.
2 prob. que tiene vergüenza, tímido, Cat.Cod.Astr.11(2).138.22.
Greek Monolingual
αἰσχυντικός, -ή, -όν (Α)
αυτός που προκαλεί αισχύνη, ντροπή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ρημ. επίθ. αἰσχυντὸς < αἰσχύνω].
Greek Monotonic
αἰσχυντικός: -ή, -όν (αἰσχύνω), αυτός που προξενεί ή επισύρει αισχύνη, επονείδιστος, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
αἰσχυντικός: постыдный, позорный (αἰσχρὸς καὶ αἰ. Arst.).
