ἐνοίκησις: Difference between revisions

From LSJ

Πενίαν φέρειν καὶ γῆράς ἐστι δύσκολον → Tolerare inopiam cum senectute arduum est → Im Alter Armut zu ertragen ist gar schwer

Menander, Monostichoi, 461
(4)
(2)
Line 24: Line 24:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ἐνοίκησις:''' -εως, ἡ, [[διαμονή]] σε [[τόπο]], σε Θουκ.
|lsmtext='''ἐνοίκησις:''' -εως, ἡ, [[διαμονή]] σε [[τόπο]], σε Θουκ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐνοίκησις:''' εως ἡ заселение, вселение (ἡ [[παράνομος]] ἐ. Thuc.).
}}
}}

Revision as of 19:56, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐνοίκησις Medium diacritics: ἐνοίκησις Low diacritics: ενοίκησις Capitals: ΕΝΟΙΚΗΣΙΣ
Transliteration A: enoíkēsis Transliteration B: enoikēsis Transliteration C: enoikisis Beta Code: e)noi/khsis

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A dwelling in a place, Th.2.17, D.H.2.1.    II right of occupation, οἴκου BGU1115.39 (i B. C.), etc.

German (Pape)

[Seite 849] ἡ, das Bewohnen, Thuc. 2, 17 u. Sp., wie D. Hal. 2, 1.

Greek (Liddell-Scott)

ἐνοίκησις: -εως, ἡ, τὸ κατοικεῖν ἔν τινι τόπῳ, Θουκ. 2. 17, Διον. Ἁλ., κλ.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
résidence, séjour.
Étymologie: ἐνοικέω.

Spanish (DGE)

-εως, ἡ
I 1ocupación de un lugar donde habitar, ref. a colect. colonización, fundación παράνομος ἐ. Th.2.17, εἰς ἐνοίκησιν αὐτῷ διδόναι χωρίον darle a éste un territorio para poblarlo I.AI 17.24, τῷ παιδὶ πόλεις τέ τινας ἐς ἐνοίκησιν ... δοῦναι App.Mith.6, ἡ πάλαι ποτὲ αὐτῶν ἐ. ref. a Sicilia, D.H.2.1, πλουσίων πόλεων ἐνοικήσεις Sch.Pi.N.1.16a.
2 ref. a individuos presencia, estancia, residencia Πέλοπος ... τῆς παρ' ἡμῖν ἐνοικήσεως σημεῖα Paus.5.13.7, ὄνομα δὲ καὶ νῦν ἔτι διὰ τὴν τοῦ Τιβερίου ἐνοίκησιν ἔχουσα de una ciu. que todavía hoy tiene renombre porque Tiberio residió en ella D.C.52.43.2.
3 crist., c. rég. de gen. o constr. prep. y ac. acción de instalarse dentro de o habitar en, ref. a la unión o presencia de Dios o el Espíritu Santo, en Cristo ἡ κατά σε ἐ. Ps.Caes.127.12, negada en los Apóstoles, Thdr.Heracl.Io.261, ref. a la fundación de la Iglesia καινὴν κτίσιν ἐκάλεσε ... ἐνοίκησιν τοῦ ἁγίου πνεύματος Gr.Nyss.Instit.61.19
posesión del hombre por demonios τὴν εἰς τοὺς ἑαυτοῖς ἐπιτηδείους ἐνοίκησιν οἱ δαίμονες ἴσχουσιν Apoll.Mt.74.6.
II jur. y econ. derecho de habitación, derecho al usufructo de una vivienda ἔχει τὴν ἐνοίκησιν τοῦ τε οἴκου καὶ τῆ[ς] προστάδος BGU 1115.39 (I a.C.), cf. POxy.104.15 (I d.C.), frec. en contratos de préstamo en sustitución de los intereses ὁμολογία ἐνοικήσεως PMich.Teb.121ue.1.12, cf. PFouad 56.13, PMich.585.15, PThomas 4.15 (todos I d.C.), τέλος θέσεως ἐνοικήσεως καὶ ἀνανεώσεως PMich.625.3, cf. POsl.118.3, SB 15849.6 (todos II d.C.).

Greek Monotonic

ἐνοίκησις: -εως, ἡ, διαμονή σε τόπο, σε Θουκ.

Russian (Dvoretsky)

ἐνοίκησις: εως ἡ заселение, вселение (ἡ παράνομος ἐ. Thuc.).