ἰλάρχης: Difference between revisions

From LSJ

πεσεῖν ἐς τὸ μὴ τελεσφόρον → fall fruitless to the ground, fall powerless to the ground

Source
(17)
(2b)
Line 18: Line 18:
{{grml
{{grml
|mltxt=ο (Α [[ἰλάρχης]])<br /><b>νεοελλ.</b><br />ο [[ταγματάρχης]] ιππικού στον παλαιό στρατό<br /><b>αρχ.</b><br />[[αρχηγός]] ίλης ιππέων, ο [[ίλαρχος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἴλη</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>άρχης</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἄρχω]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>νομ</i>-<i>άρχης</i>, <i>στρατ</i>-<i>άρχης</i>].
|mltxt=ο (Α [[ἰλάρχης]])<br /><b>νεοελλ.</b><br />ο [[ταγματάρχης]] ιππικού στον παλαιό στρατό<br /><b>αρχ.</b><br />[[αρχηγός]] ίλης ιππέων, ο [[ίλαρχος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἴλη</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>άρχης</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἄρχω]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>νομ</i>-<i>άρχης</i>, <i>στρατ</i>-<i>άρχης</i>].
}}
{{elru
|elrutext='''ἰλάρχης:''' ου (ῑ) ὁ иларх, начальник илы (конного отряда) Polyb., Plut.
}}
}}

Revision as of 22:04, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἰλάρχης Medium diacritics: ἰλάρχης Low diacritics: ιλάρχης Capitals: ΙΛΑΡΧΗΣ
Transliteration A: ilárchēs Transliteration B: ilarchēs Transliteration C: ilarchis Beta Code: i)la/rxhs

English (LSJ)

(later written εἰλ-, cf. βειλάρχας), ου, ὁ, (ἴλη)

   A commander of a troop of horse, PPetr.3p.8 (iii B.C.), al., Ascl.Tact.7.2, Plu.Tim. 31 (pl.), Arr.An.2.7.3; = Lat. praefectus turmae, Plb.6.25.1, 6.35.8.    II commander of eight elephants, Ascl.Tact.9, Ael.Tact.23:— hence ἰλ-αρχέω, Boeot. ϝιλαρχίω, command cavalry, IG7.3087 (Lebad.), 3206 (Orchom.), 2466 (Thebes).    II at Rome, to be sevir equitum, D.C.55.10.

German (Pape)

[Seite 1250] ὁ, v. l. von εἰλάρχης.

Greek (Liddell-Scott)

ἰλάρχης: ῑ, ου, ὁ, (ἴλη) ὁ διοικητὴς ἴλης ἱππέων, Λατ. praefectus alae, Πολύβ. 6. 25, 1, κτλ.

Greek Monolingual

ο (Α ἰλάρχης)
νεοελλ.
ο ταγματάρχης ιππικού στον παλαιό στρατό
αρχ.
αρχηγός ίλης ιππέων, ο ίλαρχος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἴλη + -άρχης (< ἄρχω), πρβλ. νομ-άρχης, στρατ-άρχης].

Russian (Dvoretsky)

ἰλάρχης: ου (ῑ) ὁ иларх, начальник илы (конного отряда) Polyb., Plut.