διαποίκιλος

English (LSJ)

ον,

   A variegated, Hp.Coac.603; ἄκανθα δ. τὴν χρόαν Arist.Fr.269; δ. ῥάβδοις striated, Id.HA525a12; δ. ψῆφοι Str.5.2.6.    2 metaph., ἀοιδά Lyr.Alex.Adesp.20.6.    II of persons, clad in embroidered robes, Luc.Nec.12.

German (Pape)

[Seite 596] bunt, bunt untermengt; μέλασι δ., Hippocr.; vgl. Arist. H. A. 4, 1; Folgde; auch = mit bunten Kleidern versehen, Luc. Necyom. 12.

Greek (Liddell-Scott)

διαποίκῐλος: -ον, πεποικιλμένος, Ἱππ. Κωακ. 219· ἄκανθος δ. τὴν χρόαν Ἀριστ. Ἀποσπ. 253· δ. ῥάβδοις, ῥαβδωτός, αὐλακωτός, ὁ αὐτ. Ἱ. Ζ. 4. 1, 25.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
vêtu d’habits brodés.
Étymologie: διά, ποικίλος.

Spanish (DGE)

(διαποίκῐλος) -ον
abigarrado, de varios colores, διαχώρημα μέλασι διαποίκιλον excremento de varios tonos oscuros Hp.Coac.603, διαποίκιλος τὴν χρόαν de color variopinto Arist.Fr.269, τὰ πρανῆ ... ἔχει ὁ ἄρρην ... διαποίκιλα ῥάβδοις el macho tiene el dorso coloreado por estrías Arist.HA 525^a12, εἰς τοὺς στρωματεῖς τοὺς διαποικίλους Thphr.HP 4.2.7, cf. Str.5.2.6, Luc.Nec.12, σφραγίς Ath.Askl.4.122 (III a.C.)
•variado ἀοιδά Carm.Conu.34(c).4 (= Lyr.Alex.Adesp.20.6).

Russian (Dvoretsky)

διαποίκῐλος: 1) пестрый, испещренный: δ. ῥάβδοις Arst. полосатый; δ. τὴν χρόαν Arst. разноцветный;
2) одетый в пестрое платье (πορφυροῦς τις ἢ δ. Luc.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δια-ποίκιλος -ον versierd met bonte kleding.