αμήν: Difference between revisions

From LSJ

Ὅμοια πόρνη δάκρυα καὶ ῥήτωρ ἔχει → Lacrumae oratori eaedem ac meretrici cadunt → Von Dirne und von Redner sind die Tränen gleich

Menander, Monostichoi, 426
(3)
 
m (Text replacement - "<i>το [[" to "το [[")
Line 1: Line 1:
{{grml
{{grml
|mltxt=(άκλιτο) (Α [[ἀμήν]])<br /><b>1.</b> (στην ΚΔ ως επίρρ.) αληθώς, [[πράγματι]]<br /><b>2.</b> (ως [[κατακλείδα]] εκκλησιαστικών ευχών και εκφωνήσεων<br />στα Νεοελληνικά και ως [[απάντηση]] στην [[ευχή]] που εκφράζει [[κάποιος]]) [[είθε]], γένοιτο, [[μακάρι]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>ως ουσ.</b> <i>το [[αμήν]]<br />α) [[τέλος]], [[αποκορύφωμα]], απροχώρητο<br />β) <b>φρ.</b> «έφθασα στο [[αμήν]]», έφθασα στο έσχατο [[σημείο]], στο όριο της υπομονής μου, στο απροχώρητο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <b>Ξεν.</b> <span style="color: red;"><</span> εβρ. <i>ᾱm</i><i>ē</i><i>n</i> «[[βεβαιότητα]], [[αλήθεια]]» και επίρρ. «[[πράγματι]], [[αλήθεια]]» και (ως [[ευχή]]) «[[είθε]]» (<span style="color: red;"><</span> ρ. <i>ᾱman</i> «[[ενισχύω]], [[επιβεβαιώνω]]»)].
|mltxt=(άκλιτο) (Α [[ἀμήν]])<br /><b>1.</b> (στην ΚΔ ως επίρρ.) αληθώς, [[πράγματι]]<br /><b>2.</b> (ως [[κατακλείδα]] εκκλησιαστικών ευχών και εκφωνήσεων<br />στα Νεοελληνικά και ως [[απάντηση]] στην [[ευχή]] που εκφράζει [[κάποιος]]) [[είθε]], γένοιτο, [[μακάρι]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>ως ουσ.</b> το [[αμήν]]<br />α) [[τέλος]], [[αποκορύφωμα]], απροχώρητο<br />β) <b>φρ.</b> «έφθασα στο [[αμήν]]», έφθασα στο έσχατο [[σημείο]], στο όριο της υπομονής μου, στο απροχώρητο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <b>Ξεν.</b> <span style="color: red;"><</span> εβρ. <i>ᾱm</i><i>ē</i><i>n</i> «[[βεβαιότητα]], [[αλήθεια]]» και επίρρ. «[[πράγματι]], [[αλήθεια]]» και (ως [[ευχή]]) «[[είθε]]» (<span style="color: red;"><</span> ρ. <i>ᾱman</i> «[[ενισχύω]], [[επιβεβαιώνω]]»)].
}}
}}

Revision as of 12:25, 14 January 2019

Greek Monolingual

(άκλιτο) (Α ἀμήν)
1. (στην ΚΔ ως επίρρ.) αληθώς, πράγματι
2. (ως κατακλείδα εκκλησιαστικών ευχών και εκφωνήσεων
στα Νεοελληνικά και ως απάντηση στην ευχή που εκφράζει κάποιος) είθε, γένοιτο, μακάρι
νεοελλ.
ως ουσ. το αμήν
α) τέλος, αποκορύφωμα, απροχώρητο
β) φρ. «έφθασα στο αμήν», έφθασα στο έσχατο σημείο, στο όριο της υπομονής μου, στο απροχώρητο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ξεν. < εβρ. ᾱmēn «βεβαιότητα, αλήθεια» και επίρρ. «πράγματι, αλήθεια» και (ως ευχή) «είθε» (< ρ. ᾱman «ενισχύω, επιβεβαιώνω»)].