σύνηλυς: Difference between revisions
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
(40) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=synilys | |Transliteration C=synilys | ||
|Beta Code=su/nhlus | |Beta Code=su/nhlus | ||
|Definition=ῠδος, ὁ, ἡ, in pl., <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ῠδος, ὁ, ἡ, in pl., <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[convenae]], Gloss.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 20:25, 28 June 2020
English (LSJ)
ῠδος, ὁ, ἡ, in pl.,
A convenae, Gloss.
German (Pape)
[Seite 1023] υδος, ὁ, ἡ, mitgehend, zusammenkommend, Sp., wie Nonn.
Greek (Liddell-Scott)
σύνηλῠς: ῠδος, ὁ, ἡ, ὁ ἐρχόμενος ὁμοῦ μετά τινος, συνερχόμενος, αὐτὸς ὁμοῦ γνωτοί τε συνήλυδες Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. 2. 65, 17, 75. κτλ.˙ πρβλ. σύγκλυς.
Greek Monolingual
-υδος, ὁ, ἡ, ΜΑ
1. αυτός που έρχεται ή πορεύεται μαζί με άλλον
2. (κατ' επέκτ.) αυτός που συγκεντρώνεται στο ίδιο σημείο με κάποιον άλλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -ηλυς (< θ. εληθ-, συνεσταλμένη βαθμίδα της ρίζας ελευθ-, πρβλ. ἐλεύσομαι, μελλ. του ρ. ἐλεύθω «έρχομαι») με έκταση λόγω συνθέσεως (πρβλ. ἔπ-ηλυς)].
