πενθητήρ

English (LSJ)

ῆρος, ὁ, ἡ,

   A mourner, A.Pers.946(lyr.), Th.1067(anap.) :—fem. πενθ-ήτριᾰ, she who mourns for, κακῶν E.Hipp.805.

German (Pape)

[Seite 555] ῆρος, ὁ, der Klagende; Aesch. Spt. 1054; πόλεως γέννας πενθητῆρος, Pers. 947.

Greek (Liddell-Scott)

πενθητήρ: ῆρος, ὁ, ἡ, ὁ πενθῶν, Αἰσχύλ. Πέρσ. 946, Θήβ. 1062· - θηλ. κακῶν πενθήτριᾰ, ἡ θρηνοῦσα ἐπὶ δυστυχήμασι, Εὐρ. Ἱππ. 805.

French (Bailly abrégé)

ῆρος (ὁ, ἡ)
qui pleure, qui se lamente.
Étymologie: πενθέω.

Greek Monolingual

-ῆρος, ο, θηλ. πενθήτρια, Α
αυτός που πενθεί για κάτι («πάρειμι τῶν σων κακῶν πενθήτρια», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πενθῶ + επίθημα -τήρ / -τρια (πρβλ. θρηνη-τήρ)].

Greek Monotonic

πενθητήρ: -ῆρος, ὁ, ἡ (πενθέω), αυτός που πενθεί, σε Αισχύλ.· θηλ. κακῶν πενθήτριᾰ, αυτή που θρηνεί για τις συμφορές, σε Ευρ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πενθητήρ -ῆρος, ὁ [πενθέω] rouwer, klager.

Russian (Dvoretsky)

πενθητήρ: ῆρος adj. Aesch. = πενθήρης.

Middle Liddell

πενθητήρ, ῆρος, ὁ, ἡ, πενθέω
a mourner, Aesch.:— fem., κακῶν πενθήτριᾰ, she who mourns for evils, Eur.