δύσγαμος: Difference between revisions
Τοῦ ὅλου οὖν τῇ ἐπιθυμίᾳ καὶ διώξει ἔρως ὄνομα → Love is the name for our pursuit of wholeness, for our desire to be complete
(1ab) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dysgamos | |Transliteration C=dysgamos | ||
|Beta Code=du/sgamos | |Beta Code=du/sgamos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[ill-wedded]], γάμοι δ. <span class="bibl">E.<span class="title">Ph.</span>1047</span> (lyr.); ῥυστάγματα Lyc.1089, cf. Paul.Al.<span class="title">N.</span>2; <b class="b3">δύσγαμον αἶσχος ἑλών</b>, of Menelaus, <span class="bibl">E. <span class="title">Tr.</span>1114</span>; χελιδών Luc. <span class="title">Trag.</span>49.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:51, 1 July 2020
English (LSJ)
ον,
A ill-wedded, γάμοι δ. E.Ph.1047 (lyr.); ῥυστάγματα Lyc.1089, cf. Paul.Al.N.2; δύσγαμον αἶσχος ἑλών, of Menelaus, E. Tr.1114; χελιδών Luc. Trag.49.
German (Pape)
[Seite 677] unglücklich in der Ehe; γάμος, Unglücksehe, Eur. Phoen. 1054; αἰσχύνη, αἶσχος, unglücklicher Ehe Schmach, Hel. 693 Tr. 1114; ῥυστάγματα Lycophr. 1089.
Greek (Liddell-Scott)
δύσγᾰμος: -ον, ὁ ἐν τῷ γάμῳ ἀτυχής, γάμος δ. Εὐρ. Φοίν. 1047, πρβλ. ἄγαμος·- δύσγαμον αἶσχος ἑλών, περὶ τοῦ Μενελάου, ὁ αὐτ. Τρῳ. 1114.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui concerne une union funeste ; γάμος δύσγαμος EUR union funeste.
Étymologie: δυσ-, γάμος.
Spanish (DGE)
(δύσγᾰμος) -ον
1 que es mala boda, que es funesta boda γάμοι E.Ph.1047, δύσγαμον αἶσχος ἑλών de Menelao, E.Tr.1114, cf. Hel.687, Man.2.270, ῥυστάγματα δύσγαμα violencias de boda funesta Lyc.1089.
2 de pers. destinado a una boda mala o funesta, mal casado de Hefesto, Nonn.D.13.177, cf. 48.748, δύσγαμοι γίνονται Vett.Val.111.20, cf. Paul.Al.65.16
•paród. δ. ... θροεῖ χελιδών Luc.Trag.49
•infeliz esposa θανοῦσα ἦλθες δειλαία δ. εἱς Ἀΐδαν MAMA 7.201.6 (Frigia I a.C.).
Greek Monolingual
δύσγαμος, -ον (Α)
1. αυτός που ατύχησε στον γάμο του
2. φρ. «γάμος δύσγαμος» — άτυχος γάμος
3. «δύσγαμον αἶσχος» — προσβολή από γάμο που βγήκε σε κακό.
Greek Monotonic
δύσγᾰμος: -ον, αυτός που έχει ατυχή, κακό γάμο, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
δύσγᾰμος: (о браке) несчастный (γάμοι Eur.): δύσγαμον αἶσχος Eur. позорный брак.
Middle Liddell
δύσ-γᾰμος, ον
ill-wedded, Eur.
