ἐφάπτωρ: Difference between revisions
Ἥδιστόν ἐστιν εὐτυχοῦντα νοῦν ἔχειν → Dulcissimum prudentia inter prospera → Erfreulich ist, wenn man im Glück Vernunft besitzt
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efaptor | |Transliteration C=efaptor | ||
|Beta Code=e)fa/ptwr | |Beta Code=e)fa/ptwr | ||
|Definition=ορος, ὁ, also ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ορος, ὁ, also ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[laying hold of]], [[seizing]], ῥυσίων <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>728</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> [[one who strokes]] or [[caresses]], ib.<span class="bibl">312</span>, <span class="bibl">535</span> (lyr.) (with ref. to the name <b class="b3">Ἔπαφος</b>).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 17:55, 1 July 2020
English (LSJ)
ορος, ὁ, also ἡ,
A laying hold of, seizing, ῥυσίων A.Supp.728. II one who strokes or caresses, ib.312, 535 (lyr.) (with ref. to the name Ἔπαφος).
German (Pape)
[Seite 1113] ορος, ὁ, der Berührende, Antastende, Ἰοῦς Aesch. Suppl. 530, vgl. 308; ῥυσίων 708, mit Anspielung auf Ἔπαφος. – Orph. H. 49.
Greek (Liddell-Scott)
ἐφάπτωρ: -ορος, ὁ, καὶ ἡ, ὁ ἐφαπτόμενός τινος ἄγειν θέλοντες ῥυσίων ἐφάπτορες Αἰσχύλ. Ἱκ. 728, πρβλ. 412. ΙΙ. ὁ θωπεύων τινά, κοινῶς «χαϊδεύων», αὐτόθι 312, 535 (ἐν ἀναφορᾶ πρὸς τὸ ὄνομα Ἔπαφος)· ἐπὶ τοῦ βάκχου, Ὀρφ. Ὕμν. 50. 7., 52. 9.
French (Bailly abrégé)
ορος;
adj. m.
1 qui saisit ou cherche à saisir, gén.;
2 qui tâte, qui palpe.
Étymologie: ἐφάπτω.
Greek Monolingual
ἐφάπτωρ, ὁ, ἡ (Α) εφάπτομαι
1. αυτός που πιάνει, που αγγίζει κάτι («ἄγειν θέλοντες ῥυσίων ἐφάπτορες», Αισχύλ.)
2. αυτός που κτυπά ή χαϊδεύει («γενοῡ πολυμνᾱστορ ἔφαπτορ Ἰοῡς», Αισχύλ.).
Russian (Dvoretsky)
ἐφάπτωρ: ορος adj.
1) захватывающий, завладевающий: ῥυσίων ἐφάπτορες Aesch. налагающие руку на свои вещи, т. е. требующие возвращения того, что было их собственностью;
2) прикасающийся (χειρί τινος Aesch.).
