ἀνέκφευκτος: Difference between revisions
From LSJ
Πάντως γὰρ ὁ σοφὸς εὐτελείας ἀνέχεται → Vel vilitatem, sapiens qui sit, sustinet → Auf jeden Fall erträgt der Weise Einfachheit
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anekfefktos | |Transliteration C=anekfefktos | ||
|Beta Code=a)ne/kfeuktos | |Beta Code=a)ne/kfeuktos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[not to be escaped]], [[inevitable]], <span class="bibl">D.S.20.54</span>, Plu.2.166e, <span class="bibl">Corn.<span class="title">ND</span>13</span>, Phld.<span class="title">Ir.</span>p.79 W.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:35, 7 July 2020
English (LSJ)
ον,
A not to be escaped, inevitable, D.S.20.54, Plu.2.166e, Corn.ND13, Phld.Ir.p.79 W.
German (Pape)
[Seite 221] unentrinnbar; akt., der nicht entfliehen kann, Plut. δοῦλος Superst. 4.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui ne peut s’échapper.
Étymologie: ἀ, ἐκφεύγω.
Spanish (DGE)
-ον
inevitable ἀνάγκαι D.S.20.54, δεσπότης Plu.2.166e, cf. Corn.ND 13, Phld.Ir.79, οὐ πᾶσιν ... ἀνέκφευκτα Phld.Sto.p.57.
Greek Monolingual
ἀνέκφευκτος, -ον (Α)
ο ανίκανος να διαφύγει, εκείνος που δεν μπορεί να δραπετεύσει
2. άφευκτος, αναπόφευκτος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνέκφευκτος:
1) неизбежный (τύχης ἐπηρεασμός Diod.);
2) не могущий бежать (δοῦλος Plut.).
