διαβεβαιωτικός: Difference between revisions
Τραφὲν ὄρεσι καὶ φάραγξιν ἀγρίαις, κήρυξ πέφυκα τῆς λόγου ὑμνῳδίας. Φωνήν μὲν οὐκ ἔναρθρον, εὔηχον δ' ἔχω (Byzantine riddle) → Raised in the mountains and wild ravines, I have become the herald of hymns that are sung. I have no articulate voice...
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=diavevaiotikos | |Transliteration C=diavevaiotikos | ||
|Beta Code=diabebaiwtiko/s | |Beta Code=diabebaiwtiko/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense" | |Definition=ή, όν, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[affirmative]], δ. σύνδεσμος <span class="bibl">A.D.<span class="title">Conj.</span>235.26</span>, al., <span class="bibl"><span class="title">EM</span>415.42</span>; θεωρία <span class="bibl">Ptol.<span class="title">Tetr.</span>7</span>. Adv. -κῶς <span class="bibl">A.D.<span class="title">Synt.</span>318.28</span>, <span class="bibl">S.E.<span class="title">P.</span>1.233</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 18:10, 10 December 2020
English (LSJ)
ή, όν, A affirmative, δ. σύνδεσμος A.D.Conj.235.26, al., EM415.42; θεωρία Ptol.Tetr.7. Adv. -κῶς A.D.Synt.318.28, S.E.P.1.233.
Greek (Liddell-Scott)
διαβεβαιωτικός: -ή, -όν, ὁ ἔχων ἰσχυρὰν βεβαίωσιν δ. σύνδεσμος, σημαίνων διαβεβαίωσιν, Ἐτυμ. Μ. 415. 42.- Ἐπίρρ. -κῶς Σέξτ. Ἐμπ. Π. 1. 233. 2)= βέβαιος, ἀντίθ. τῷ στοχαστικός, Πρόκλ. Παρ. σ. 10.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1seguro θέσις S.E.P.2.244, (θεωρία) οὐ δ. op. εἰκαστική Ptol.Tetr.1.2.15.
2 gram. aseverativo, afirmativo σύνδεσμοι A.D.Synt.245.6, Coni.235.26, EM 415.42G., Sch.Er.Il.1.77-78a, 15.288a, del modo indicativo, Origenes M.12.1141D.
II adv. -ῶς
1 con seguridad κατὰ τὸ φαινόμενον ἡμῖν ... καὶ οὐ δ. S.E.P.1.233, cf. 2.28.
2 con resolución, con firmeza Sch.Er.Il.3.46-52.
3 afirmativa, aseverativamente A.D.Synt.318.28.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM διαβεβαιωτικός, -ή, -όν)
αυτός που διαβεβαιώνει, που πιστοποιεί
αρχ.
1. αυτός που αναφέρεται σε ισχυρή βεβαίωση
2. ο βέβαιος.
