παρακαίριος: Difference between revisions
From LSJ
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=parakairios | |Transliteration C=parakairios | ||
|Beta Code=parakai/rios | |Beta Code=parakai/rios | ||
|Definition=ον, <span class="sense" | |Definition=ον, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[unseasonable]], [[ill-timed]], παρακαίρια ῥέζων <span class="bibl">Hes. <span class="title">Op.</span>329</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:10, 11 December 2020
English (LSJ)
ον, A unseasonable, ill-timed, παρακαίρια ῥέζων Hes. Op.329.
German (Pape)
[Seite 481] unzeitig, ungebührlich, Hes. O. 331, zur Unzeit gesagt, gethan, Eust.
Greek (Liddell-Scott)
παρακαίριος: ὁ, ἡ, = παράκαιρος, ὃ ἴδε ἐν τέλει.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
intempestif ; inconvenant, coupable, criminel.
Étymologie: παρά, καιρός.
Greek Monolingual
-ον, Α παράκαιρος
(ποιητ. τ.) παράκαιρος.
Greek Monotonic
παρακαίριος: -ον, = το επόμ., σε Ησίοδ.
Russian (Dvoretsky)
παρακαίριος: несвоевременный, неуместный Hes.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παρακαίριος -ον en παράκαιρος -ον [παρά, καιρός] ontijdig, ongelegen.
