μαλακύνω: Difference between revisions
Εἰ μὴ φυλάσσεις μίκρ', ἀπολεῖς τὰ μείζονα → Maiora perdes, minima ni servaveris → Wer Kleines nicht erhält, verliert das Größre auch
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=malakyno | |Transliteration C=malakyno | ||
|Beta Code=malaku/nw | |Beta Code=malaku/nw | ||
|Definition=<span class="sense"> | |Definition=<span class="sense"><span class="bld">A</span> [[soften]], v.l. for [[μαλακευνέω]] in <span class="bibl">Hp.<span class="title">Vict.</span>2.66</span>; αἱ πυρώσεις τὸν σίδηρον -ουσιν <span class="bibl">Ph.<span class="title">Bel.</span>71.43</span>; Κύριος ἐμαλάκυνε τὴν καρδίαν μου <span class="bibl">LXX <span class="title">Jb.</span>23.16</span>; [[weaken]], χεῖρας καὶ πόδας Muson.<span class="title">Fr.</span>19p.107H.:—Pass., [[become soft]], [[flag]], <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>3.2.5</span>; ταῖς ψυχαῖς <span class="bibl">D.S.17.10</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 14:50, 30 December 2020
English (LSJ)
A soften, v.l. for μαλακευνέω in Hp.Vict.2.66; αἱ πυρώσεις τὸν σίδηρον -ουσιν Ph.Bel.71.43; Κύριος ἐμαλάκυνε τὴν καρδίαν μου LXX Jb.23.16; weaken, χεῖρας καὶ πόδας Muson.Fr.19p.107H.:—Pass., become soft, flag, X.Cyr.3.2.5; ταῖς ψυχαῖς D.S.17.10.
Greek (Liddell-Scott)
μᾰλᾰκύνω: μαλάσσω. μαλακίζω, Ἱππ. 365. 10· καθιστῶ τι μαλθακόν, ἀδύνατον, ἀσθενές, χεῖράς τε καὶ πόδας περιδέσει πίλων ἢ ὑφασμάτων τινῶν μαλακύνειν Μουσώνιος παρὰ Στοβ. ἐν Ἀνθολ. 1, 84· ἐν τέλ.· - Παθ., ὡς τὸ μαλακίζομαι, ἐκλύομαι, γίνομαι μαλακός, Ξεν. Κύρ. 3. 2, 5· ταῖς ψυχαῖς Διόδ. 17. 10.
French (Bailly abrégé)
amollir ; Pass. se laisser amollir, agir mollement, faiblir.
Étymologie: μαλακός.
Greek Monolingual
(Α μαλακύνω) μαλακός
1. μαλακώνω, απαλύνω
2. εξασθενώ κάποιον ή κάτι
αρχ.
1. κάνω κάποιον άτολμο, δειλό («κύριος ἐμαλάκυνε τὴν καρδίαν μου», ΠΔ)
2. παθ. μαλακύνομαι
γίνομαι οκνηρός και δειλός («ὄπισθεν ἕπεσθε... ἢν δέ τις μαλακύνηται, μὴ ἐπιτρέπετε», Ξεν.).
