ὑπόσαλος: Difference between revisions

From LSJ

ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → for he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height

Source
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=yposalos
|Transliteration C=yposalos
|Beta Code=u(po/salos
|Beta Code=u(po/salos
|Definition=ον, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[under the sea]], νησίον <span class="bibl"><span class="title">Stad.</span>72</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> [[shaken underneath]], [[undermined]], γῆ Plu.2.434c (<b class="b3">ὑπὸ σάλου</b> codd.); <b class="b3">ὀδόντες ὑ</b>. [[loose]] teeth, Dsc.1.105.5.</span>
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[under the sea]], νησίον <span class="bibl"><span class="title">Stad.</span>72</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[shaken underneath]], [[undermined]], γῆ Plu.2.434c (<b class="b3">ὑπὸ σάλου</b> codd.); <b class="b3">ὀδόντες ὑ</b>. [[loose]] teeth, Dsc.1.105.5.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 14:30, 1 January 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑπόσᾰλος Medium diacritics: ὑπόσαλος Low diacritics: υπόσαλος Capitals: ΥΠΟΣΑΛΟΣ
Transliteration A: hypósalos Transliteration B: hyposalos Transliteration C: yposalos Beta Code: u(po/salos

English (LSJ)

ον, A under the sea, νησίον Stad.72. II shaken underneath, undermined, γῆ Plu.2.434c (ὑπὸ σάλου codd.); ὀδόντες ὑ. loose teeth, Dsc.1.105.5.

German (Pape)

[Seite 1231] unter der Woge, bes. auf offenem, wogendem Meere. Dah. ein wenig schwankend, Plut.; ὀδόντες, etwas wackelnde Zähne, Diosc.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπόσᾰλος: -ον, ὁ ὑπὸ τὴν θάλασσαν, νησίον Georg. Gr. min. τ. 2, σ. 449, Gail. ΙΙ. ὑποσειόμενος ὡς ὑπὸ θαλάσσης κάτωθεν, σειόμενος κάτωθεν, τῆς γῆς ὑποσάλου γενομένης, διάφορ. γραφ. ἐν Πλουτ. 2. 434C· ὀδόντες ὑπ., χαλαροὶ ὀδόντες, ὑποσαλευόμενοι, Διοσκ. 5. 119.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui a les flots sous lui ; vacillant.
Étymologie: ὑπό, σάλος.

Greek Monolingual

-ον, Α
1. αυτός που βρίσκεται κάτω από θάλασσα, ιδίως ταραγμένη
2. (κατ' επέκτ.) αυτός που σαλεύει, που ταρακουνιέται λίγο («τῆς γῆς ὑποσάλου γενομένης», Πλούτ.)
3. φρ. «ὀδόντες ὑπόσαλοι» — δόντια που κουνιούνται, που είναι έτοιμα να πέσουν (Διόσκ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + σάλος «κίνηση, ταραχή, τρικυμία»].

Russian (Dvoretsky)

ὑπόσᾰλος: досл. покачивающийся на море, перен. качающийся, сотрясающийся (ἡ γῆ Plut.).