θνησιμαῖος: Difference between revisions
From LSJ
Ζευχθεὶς γάμοισιν οὐκέτ' ἔστ' ἐλεύθερος → Haud liber ultra est, nuptiae quem vinciunt → Wer durch der Ehe Joch vereint, ist nicht mehr frei
(17) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thnisimaios | |Transliteration C=thnisimaios | ||
|Beta Code=qnhsimai=os | |Beta Code=qnhsimai=os | ||
|Definition=α, ον, neut. as Subst. | |Definition=α, ον, neut. as ''Subst.'' [[θνησιμαῖον]], τό, = [[θνησείδιον]] ([[carcass]] of an [[animal]]), LXX 3Ki. 13.25, al. ; τῶν θ. οὐχ ἅψεσθε ''ib.'' Le. 11.8, cf. Hierocl. ''in CA'' 26 p. 480M. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 13:15, 28 January 2021
English (LSJ)
α, ον, neut. as Subst. θνησιμαῖον, τό, = θνησείδιον (carcass of an animal), LXX 3Ki. 13.25, al. ; τῶν θ. οὐχ ἅψεσθε ib. Le. 11.8, cf. Hierocl. in CA 26 p. 480M.
German (Pape)
[Seite 1212] Gestorbene betreffend, bes. von verrecktem Vieh; Sp.; Schol. Ar. Av. 537 erkl. κενέβρεια, τὰ θνησιμαῖα.
Greek Monolingual
-α, -ο (ΑΜ θνησιμαῑος, -αία, -ον)
νεκρός, ψόφιος («θνησιμαία κρέατα» — κρέατα από ζώα που έχουν ψοφήσει)
νεοελλ.
ετοιμοθάνατος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θνήσιμος + επίθημα -αίος (πρβλ. αυλ-αίος, θαλαμ-αίος)].
