κατασβήνω: Difference between revisions
From LSJ
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
m (Text replacement - "εῑχε" to "εῖχε") |
mNo edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=(AM κατασβεννύω, Α και [[κατασβέννυμι]])<br /><b>1.</b> [[σβήνω]] εντελώς (α. «ο [[πυροσβέστης]] κατέσβησε τη [[φωτιά]]» β. «κατέσβεσε θεσπιδαὲς πῡρ», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[καταπαύω]], [[καταστέλλω]], [[καταπνίγω]] («σμικρόν [[ῥῆμα]] κατασβέννυσι πάσας τὰς τοιαύτας ἡδονάς», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[θεραπεύω]] («δέξαι με, ὦ [[θάλασσα]], δεινὰ πεπονθότα καὶ κατάσβεσόν μου τά τραύματα», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>2.</b> [[αποξηραίνω]] («ἔστιν [[θάλασσα]], τίς δέ νιν κατασβέσει», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>3.</b> (για τον άνεμο) [[κοπάζω]] («τὸ πνεῡμα κατεσβεσμένον παραλόγως ἀκύμονα τὸν πόρον ἰδεῑν καὶ λεῑον παρεῖχε», <b>Πλούτ.</b>). | |mltxt=(AM [[κατασβεννύω]], Α και [[κατασβέννυμι]])<br /><b>1.</b> [[σβήνω]] εντελώς (α. «ο [[πυροσβέστης]] κατέσβησε τη [[φωτιά]]» β. «κατέσβεσε θεσπιδαὲς πῡρ», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[καταπαύω]], [[καταστέλλω]], [[καταπνίγω]] («σμικρόν [[ῥῆμα]] κατασβέννυσι πάσας τὰς τοιαύτας ἡδονάς», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[θεραπεύω]] («δέξαι με, ὦ [[θάλασσα]], δεινὰ πεπονθότα καὶ κατάσβεσόν μου τά τραύματα», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>2.</b> [[αποξηραίνω]] («ἔστιν [[θάλασσα]], τίς δέ νιν κατασβέσει», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>3.</b> (για τον άνεμο) [[κοπάζω]] («τὸ πνεῡμα κατεσβεσμένον παραλόγως ἀκύμονα τὸν πόρον ἰδεῑν καὶ λεῑον παρεῖχε», <b>Πλούτ.</b>). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:15, 25 March 2021
Greek Monolingual
(AM κατασβεννύω, Α και κατασβέννυμι)
1. σβήνω εντελώς (α. «ο πυροσβέστης κατέσβησε τη φωτιά» β. «κατέσβεσε θεσπιδαὲς πῡρ», Ομ. Ιλ.)
2. καταπαύω, καταστέλλω, καταπνίγω («σμικρόν ῥῆμα κατασβέννυσι πάσας τὰς τοιαύτας ἡδονάς», Πλάτ.)
αρχ.
1. θεραπεύω («δέξαι με, ὦ θάλασσα, δεινὰ πεπονθότα καὶ κατάσβεσόν μου τά τραύματα», Λουκιαν.)
2. αποξηραίνω («ἔστιν θάλασσα, τίς δέ νιν κατασβέσει», Αισχύλ.)
3. (για τον άνεμο) κοπάζω («τὸ πνεῡμα κατεσβεσμένον παραλόγως ἀκύμονα τὸν πόρον ἰδεῑν καὶ λεῑον παρεῖχε», Πλούτ.).
