δοχεύς: Difference between revisions
Ῥᾷον φέρειν δεῖ τὰς παρεστώσας τύχας → Facilius ferre oportet, quae incidunt mala → Recht leicht musst du das Schicksal tragen, das dich trifft
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-έως, ὁ | |dgtxt=-έως, ὁ<br /><b class="num">• Morfología:</b> [gen. δοχῆος Orác. en Porph.<i>Fr</i>.349.5, <i>Orac.Chald</i>.211; ac. δοχῆα Orác. en Porph.<i>Fr</i>.350.19]<br /><b class="num">1</b> [[receptor]] inspirado de un oráculo, [[médium]] que recibe el espíritu divino τὸν δοχέα πληρώσας τὸν χρησμὸν ἀπεφοίβαζεν Eus.<i>PE</i> 3.16.1, ῥεῦμα τὸ φοιβείης ... αἴγλης ... κάππεσεν ἀμφὶ κάρηνον ἀμωμήτοιο δοχῆος Orác. en Porph.<i>Fr</i>.349.5, cf. 350.19, Herm.<i>in Phdr</i>.105, <i>Orac.Chald</i>.l.c., del poeta inspirado, Herm.<i>in Phdr</i>.111<br /><b class="num">•</b>[[receptáculo]] ὃν (νοῦν) ... ἀξιώτατον ἡγοῦμαι δοχέα θεοῦ Synes.<i>Ep</i>.151.<br /><b class="num">2</b> [[huésped]], [[anfitrión]] στεφανωθήσεται ... καθ' ἑκάστην σύνοδον ὑπὸ τοῦ δοχέως <i>IG</i> 12.<i>Suppl</i>.365.11 (Tasos II d.C.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[δοχεύς]], ο (Α)<br />αυτός που δέχεται [[κάτι]], [[δέκτης]] (ειδ. για χρησμό ή [[έμπνευση]]). | |mltxt=[[δοχεύς]], ο (Α)<br />αυτός που δέχεται [[κάτι]], [[δέκτης]] (ειδ. για χρησμό ή [[έμπνευση]]). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 10:05, 20 July 2021
English (LSJ)
έως, ὁ, A recipient, esp. of oracles or inspiration, Orac. ap. Porph. ap. Eus.PE5.9, Herm. in Phdr.pp.105,111A.
German (Pape)
[Seite 663] ὁ, der Aufnehmende, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δοχεύς: έως, ὁ, ὁ δεχόμενος, Χρησμ. παρ’ Εὐσ. Ε. Π. 194D.
French (Bailly abrégé)
έως (ὁ) :
hôte.
Étymologie: δέχομαι.
Spanish (DGE)
-έως, ὁ
• Morfología: [gen. δοχῆος Orác. en Porph.Fr.349.5, Orac.Chald.211; ac. δοχῆα Orác. en Porph.Fr.350.19]
1 receptor inspirado de un oráculo, médium que recibe el espíritu divino τὸν δοχέα πληρώσας τὸν χρησμὸν ἀπεφοίβαζεν Eus.PE 3.16.1, ῥεῦμα τὸ φοιβείης ... αἴγλης ... κάππεσεν ἀμφὶ κάρηνον ἀμωμήτοιο δοχῆος Orác. en Porph.Fr.349.5, cf. 350.19, Herm.in Phdr.105, Orac.Chald.l.c., del poeta inspirado, Herm.in Phdr.111
•receptáculo ὃν (νοῦν) ... ἀξιώτατον ἡγοῦμαι δοχέα θεοῦ Synes.Ep.151.
2 huésped, anfitrión στεφανωθήσεται ... καθ' ἑκάστην σύνοδον ὑπὸ τοῦ δοχέως IG 12.Suppl.365.11 (Tasos II d.C.).
Greek Monolingual
δοχεύς, ο (Α)
αυτός που δέχεται κάτι, δέκτης (ειδ. για χρησμό ή έμπνευση).
