διηχής: Difference between revisions
Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''') ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
|||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διηχής:''' пропускающий звук или звучащий ([[σῶμα]] Plut.). | |elrutext='''διηχής:''' [[пропускающий звук или звучащий]] ([[σῶμα]] Plut.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:55, 20 August 2022
English (LSJ)
ές, A conducting sound, Ar.Did.Epit.17, Plu.2.721e, Phlp.in de An.353.12, al. II loud, βρονταί Lyd.Ost.22 (Sup.).
Greek (Liddell-Scott)
διηχής: -ές, ὁ διαβιβάζων τὸν ἦχον, Πλούτ. 2. 721Ε.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui retentit, qui résonne.
Étymologie: διηχέω.
Spanish (DGE)
-ές
1 que deja pasar el sonido, conductor del sonido ἡ ... φωνὴ πληγὴ σώματος διηχοῦς Plu.2.721e, cf. Ar.Did.17, Phlp.in de An.353.12, Simp.in de An.139.26
•subst. τὸ δ. transmisión del sonido Prisc.Lyd.16.1.
2 sonoro, estentóreo βρονταί Lyd.Ost.22.
Greek Monolingual
διηχής, -ές (Α)
1. αυτός που μεταδίδει ή διαβιβάζει τον ήχο
2. ο πολύ ηχηρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι (ά) + -ηχής < ήχος (πρβλ. πολυηχής, υψηχής)].
Russian (Dvoretsky)
διηχής: пропускающий звук или звучащий (σῶμα Plut.).
