ναυπηγία

English (LSJ)

Ion. -ιη, ἡ, A shipbuilding, Hdt.1.27; ν. ἁρμόζειν to practise shipbuilding, E. Cyc.460; ναυπηγίαν τριηρῶν παρασκευάζεσθαι Th.4.108, cf. D.S.19.58.

German (Pape)

[Seite 232] ἡ, Schiffsbau; ναυπηγίαν ἁρμόζων, Eur. Cycl. 459; Her. 1, 27; ναυπηγίαν τριήρων παρεσκευάζετο, Thuc. 4, 108; νεῶν, 8, 3, öfter; Plat. Prot. 319 b Legg. VII, 803 a; Folgde, wie Pol. 1, 20, 10.

Greek (Liddell-Scott)

ναυπηγία: Ἰων. -ίη, ἡ, τὸ ναυπηγεῖν, Ἡρόδ. 1. 27· ν. ἁρμόζειν, ναυπηγικὴν ἐργασίαν τελεῖν, Εὐρ. Κύκλ. 459· ναυπηγίαν τριήρων παρασκευάζεσθαι Θουκ. 4. 108· ― ναυπήγησις, -εως, ἡ, Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
construction de navires ou armement d'une flotte.
Étymologie: ναυπηγός.

Greek Monolingual

η (Α ναυπηγία και ιων. τ. ναυπηγίη) ναυπηγός
ναυπήγηση, κατασκευή πλοίων
νεοελλ.
1. ναυπηγική τέχνη
2. (ειδικά) η επιστήμη του ναυπηγού, ο κλάδος που πραγματεύεται θέματα σχετικά με τη ναυπήγηση.

Greek Monotonic

ναυπηγία: ἡ, Ιων. -ίη, κατασκευή πλοίου, σε Ηρόδ., Θουκ.

Russian (Dvoretsky)

ναυπηγία: ион. ναυπηγίη ἡ (тж. ν. τριήρων и νεῶν Thuc.) кораблестроение, постройка кораблей: ναυπηγίαν ἁρμόζειν Eur. заниматься постройкой судна.

Middle Liddell

ναυπηγία, ἡ, [from ναυπηγός
shipbuilding, Hdt., Thuc.