ἐμπρηστής: Difference between revisions
From LSJ
εὐκαταφρόνητός ἐστι σιγηρὸς τρόπος → a way of life disposed to silence is contemptible (Menander)
m (Text replacement - "‘([a-zA-Zñáéíóúü\s]+)’" to "‘$1’") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=empristis | |Transliteration C=empristis | ||
|Beta Code=e)mprhsth/s | |Beta Code=e)mprhsth/s | ||
|Definition=οῦ, ὁ, | |Definition=οῦ, ὁ, [[one that burns]], Aq.<span class="title">De.</span>8.15; [[incendiary]], <span class="bibl">Ptol.<span class="title">Tetr.</span>165</span>. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 06:25, 24 August 2022
English (LSJ)
οῦ, ὁ, one that burns, Aq.De.8.15; incendiary, Ptol.Tetr.165.
German (Pape)
[Seite 817] ὁ, der Anzünder, Brandstifter, Procl.
Greek (Liddell-Scott)
ἐμπρηστής: -οῦ, ὁ, ὁ καίων, πυρπολῶν, Πρόκλ. Παράφρ. σ. 231, Ἀκύλ. Π. Δ. (Δευτ. Η΄, 15).
Spanish (DGE)
-οῦ
1 incandescente, abrasadorcomo interpr. de ‘serafín’, Dion.Ar.CH 7.1, 15.2, Ath.Al.M.28.940A
•dud. que produce una inflamación mortal ὄφις Aq.De.8.15 (dud.).
2 incendiario Ptol.Tetr.3.14.32.
Greek Monolingual
ο (Α ἐμπρηστής)
νεοελλ.
1. αυτός που βάζει φωτιά για να βλάψει άλλους ή να εξαπατήσει για δικό του όφελος
2. αυτός που παροξύνει, συδαυλίζει τα πάθη
αρχ.
αυτός που βάζει φωτιά.